เลอองซ์ เดอโมนิโอ เจ้าของธุรกิจซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์ ชายหนุ่มลึกลับที่ได้รับฉายาว่าปีศาจแห่งวงการไอที เลอองซ์คือบุรุษหนุ่มผู้มีสมองอัจฉริยะที่สามารถทำเงินได้เป็นวินาที แต่ความสามารถรอบด้านก็ไม่อาจลบล้างความเหงาของเขาไปได้ ชายหนุ่มจึงมีกระต่ายน้อยไว้เป็นสัตว์เลี้ยงคู่ใจ พร้อมกับรับสมัครพี่เลี้ยงไว้คอยดูแล เมื่ออาคารเดมอนคอร์เปอเรชั่นได้เปิดรับพี่เลี้ยงสาวร่างเล็กนามว่า พิมพ์นารา บรรจงรัก ก็เกิดต้องตาราชสีห์ผู้รักสันโดษเข้าเต็มเปา เธอบอบบางอ่อนโยนราวกับกระต่ายน้อยจนเลอองซ์อยากจะรังแกทั้งเช้าทั้งเย็น รวมทั้งหลอกล่อกระต่ายสาวให้ตื่นตูม ก่อนที่ราชสีห์อย่างเขาจะตะปบเธอไว้ในอุ้งมือ และค่อยๆกลืนกินอย่างใจเย็น
พิมพ์นารา หารู้ไม่ว่าการที่นำพาตัวเองเข้ามาเป็นพี่เลี้ยงกระต่ายให้แวมไพร์หนุ่มผู้พ่ายต่อแสงตะวันอย่าง เลอองซ์ เดอโมนิโอ จะทำให้ชีวิตอันเรียบง่ายของเธอต้องเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง เมื่อเจ้านายหนุ่มที่หญิงสาวคิดว่าเขาจะน่ากลัวราวฆาตกรโรคจิต กลับกลายเป็นบุรุษผู้หล่อล่ำจนน่าหลงใหล สง่างามราวกับราชสีห์ทรงเสน่ห์ที่คอยสั่นไหวหัวใจเธอให้สั่นคลอนอยู่เรื่อย จนหญิงสาวหลงลืมไปเลยว่ากระต่ายน้อยอย่างเธอไม่สมควรจะตะปบกินเจ้าป่าอย่างเลอองซ์ก่อนเสียเอง!
“ฉันจะฟ้องเซลีนบอกว่าเจ้าของมันใจร้ายชอบรังแกคนอ่อนแอไร้ทางสู้”
“ได้จะฟ้องใช่ไหม” เลอองซ์จับหญิงสาวพลิกตัวพิมพ์นาราเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เมื่อเขาถกกระโปรงของเธอขึ้นมาเหนือเข่า
“ลามก! โอ๊ย!” หญิงสาวร้องออกมาเมื่อเขาใช้มือหนักๆ นั้นตีก้นเธอกระต่ายน้อยถูกตีก้น!
“ชอบให้ผมรังแกแบบนี้ก็ไม่บอก”
เมื่อได้โอกาสใกล้ชิดกับกระต่ายน้อยที่หมายจะรังแกแต่แรกเห็น เลอองซ์ก็ไม่หยุดเพียงเท่านั้น มือหนาช้อนใบหน้าหวานซึ้งขึ้นมาบดจูบอีกหลายหน กระต่ายน้อยกำลังจะโดนลอกคราบ
เลอองซ์ประคองสองมือเล็กๆ กลับมาแนบแผงอกของเขาให้เธอรับรู้จังหวะหัวใจเต้นระรัวในอก และได้สัมผัสเรือนกายราชสีห์หนุ่มอันร้อนผ่าวเจียนจะคลุ้มคลั่ง เพียงได้แตะต้องเนื้อตัวเขาหญิงสาวก็หน้าแดงแจ๋ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ผมมีตำแหน่งใหม่ให้คุณ ถ้าคุณต้องการ”
“ตำแหน่งอะไรคะ” พิมพ์นาราเอ่ยถามเสียงเบา ริมฝีปากบางเผยอเล็กน้อย เมื่อเลอองซ์ก้มศีรษะลงมาใกล้รสจูบที่เขาเคยฝากไว้เธอยังจำได้ไม่เคยลืม
กระต่ายน้อยตัวนี้ปรารถนาจะอยู่ในอ้อมแขนของราชสีห์ แม้ว่าบางครั้งเขาอาจรัดเธอแน่นจนเกินไป หรือเผลอฝากรอยเขี้ยวเอาไว้บนตัวเธออย่างเอาแต่ใจ แต่เธอก็ชื่นชอบที่ได้อยู่ในสายตาเขา
“กระต่ายน้อยของผม”