“คนนี้น่ารัก...แต่ไม่สวย ”
“คนนี้สวย...แต่ไม่เซ็กซี่ ”
“คนนี้เซ็กซี่...แต่ไม่มีเสน่ห์ ”
นั่นคือถ้อยคำที่ ศิลัมภ์ แมทฟอร์ท ผู้บริหารหนุ่มสุดหล่อแห่งค่ายรถยนต์ยักษ์ใหญ่ของเอเชียเอ่ยวิจารณ์หญิงสาวมากมายที่สมัครเข้ามาเป็นนางเอกโฆษณาให้กับรถรุ่นใหม่ล่าสุดของบริษัท ซึ่งเขาเป็นผู้ออกแบบและควบคุมการผลิตทุกขั้นตอนด้วยตัวเอง เขาไม่เข้าใจว่าการเลือกผู้หญิงสักคนที่มีคุณสมบัติเหมาะกับงาน ทำไมมันถึงได้ยากยิ่งกว่าการเลือกผู้หญิงขึ้นไปนอนบนเตียงเพื่อสนองความต้องการทางกายเป็นพันเท่า
แล้ววันหนึ่งโชคชะตาก็ได้ส่ง ภัคเภรินทร์ ชวโภคิน ผู้หญิงที่มีความสวย น่ารัก เซ็กซี่ และมีเสน่ห์อย่างที่เขาต้องการมาให้ แต่เจ้าหล่อนดันมาพร้อมกับปัญหายักษ์ใหญ่ที่เขาไม่อยากเข้าไปเอี่ยวด้วยเลยสักนิดเดียว แต่เพราะความน่ารักและแรงดึงดูดเฉพาะตัวบางอย่าง จึงทำให้เขาต้องยอมกระโดดลงสู่บ่วงร้ายเพื่อนางสมันน้อยนั้นแต่เพียงผู้เดียว
“ไม่ใจร้ายไปหน่อยหรือ นอกจากจะไม่ตอบรับไมตรีกันแล้ว คุณยังทำลายนามบัตรของผมอย่างไร้ค่า ทั้งที่ก็น่าจะรู้นะว่าราคาของมันไม่ใช่ถูกๆ”
“ถ้าคุณเสียดายมากนักก็เก็บคืนไปเถอะค่ะ มันอยู่ในนี้ ” เธอผลักแก้วเครื่องดื่มที่เขาสั่งมาให้กลับคืน พร้อมกับนามบัตรที่เปียกชุ่มอยู่ในแก้ว
ร่างสูงขยับเข้าใกล้ สองแขนแกร่งค้ำยันไว้กับโต๊ะ โดยมีหญิงสาวถูกเขากักกั้นไว้ภายใน
“คุณจะทำอะไร!”
“ผมอยากคิดค่าเสียหายเรื่องนามบัตร”
“ถะ...ถอยไป”
“ค่าเสียหาย”
ศิลัมภ์ทวงซ้ำ จงใจให้หน้าขาของตนสัมผัสต้นขาของเธอแนบแน่น ฝ่ามือก็ทาบทับลงบนต้นขาขาวเนียน ลูบไล้อย่างไม่เกรงใจแม่สาวน้อยจอมยโสแม้แต่นิดเดียว
ภัคเภรินทร์ตื่นตระหนกกับสัมผัสจาบจ้วง หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อควบคุมสติ ออกแรงผลักร่างสูงสุดกำลัง
“ไม่มีให้! บอกให้ถอยไปไง รู้จักบ้างไหมคำว่ามารยาทน่ะ ถ้ายังรู้จักอยู่บ้างก็...อื้อ!”
“อืม...ขอบคุณสำหรับค่าเสียหายนะ...คุณคงไม่ได้ไม่พอใจใช่ไหม เพราะผมรับรู้ได้ว่าคุณ...จูบตอบผม!”
