ลูคัส ฌอง เลโอนาร์ด มาเฟียลูกครึ่งไทย-ผรั่งเศส เจ้าของดวงตาสีควันบุหรี่เย็นเยียบและบุคลิกแสนเคร่งขรึม เขาขึ้นคุมสายการบินและธนาคารของเลโอนาร์ดในฐานะทายาทลำดับสาม หลายคนครหาว่าเขาไร้หัวใจ แต่ใครจะรู้ว่าหัวใจทั้งดวงของเขามีใครบางคนครอบครองอยู่แล้ว และชายหนุ่มก็ไม่เคยคิดจะเหลียวมองใครนอกจาก เธอ
ลักษณ์นารา หญิงสาวผู้อ่อนหวานสดใสดุจตะวันยามเช้า แต่เพราะถูกชายหนุ่มข่มเหงเมื่อหลายปีก่อน เธอจึงต้องหนีราชสีห์ร้ายไปซุกซ่อนตัวในร้านอาหารเล็กๆ อยู่นานหลายปี ทว่าจู่ๆ ผู้ชายที่เธอไม่คิดว่าจะได้เจออีกตลอดชีวิตก็กลับมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้า พร้อมประกาศกร้าวว่าจะขอทวงทุกสิ่งที่เป็นของเขาคืน ไม่ว่าจะเป็น ‘ร่างกาย’ หรือแม้กระทั่ง ‘หัวใจ’ ของเธอ!
“เพราะฉันไม่ใช่สิ่งของของคุณ ฉันเป็นเจ้าชีวิตของตัวเอง!” เสียงหวานขึ้นสูงเพื่อตอกย้ำว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่ลูคัสที่เธอเคยรู้จัก เขาเป็นมาเฟีย เป็นมหาเศรษฐีที่ไม่ควรมายืนอยู่ในร้านเล็กๆ แห่งนี้ตั้งแต่ต้น
“คุณแน่ใจหรือว่าไม่ใช่”
ราชสีห์หนุ่มคำราม ความรู้สึกของเขาในตอนนี้ไม่ต่างจากพญาสิงโตที่เห็นลูกกวางน้อยใต้อาณัติกำลังจะวิ่งหนีไปจากกรงเล็บ
“ลืมไปแล้วหรือว่าหลายปีก่อนในโรงแรมมันเกิดอะไรขึ้นกับคุณ ในเมื่อตอนนั้นสุดท้ายแล้วคุณก็ ‘ยอม’ ผมนี่นา”
เผียะ!
“ถ้าการที่คุณขืนใจฉัน แล้วบอกว่าคุณเป็นเจ้าของชีวิตฉัน คุณคิดผิดเสียแล้วละ! เพราะจริงๆ แล้วคุณมันก็แค่ผู้ชายเฮงซวยที่เอาเงินฟาดหัวผู้หญิงเท่านั้น”
ลูคัสเอื้อมมือแตะใบหน้าตนเบาๆ
‘อา...ดูเหมือนว่าแม่กวางน้อยจะอยู่ในทุ่งหญ้ามานานจนลืมไปแล้วว่าเจ้าป่าที่แท้จริงคือใคร’
“ลืมง่ายเหลือเกินนะ”
มาเฟียหนุ่มหัวเราะเสียงต่ำ เธอเป็นแค่กวางสาวที่พยายามหนีจากอ้อมกอดราชสีห์ แต่เธอไม่มีทางหนีเขาพ้น เพราะหากเมื่อไหร่ที่คิดจะหนี เขาจะดึงเธอกลับมาลงทัณฑ์สวาทให้หลอมละลายดั่งเปลวเทียน
“ดูเหมือนว่าเวลาที่ผ่านไปนานจะทำให้คุณลืมตัวไป แต่ไม่เป็นไร...เพราะเดี๋ยวผมจะช่วยเตือนความจำให้เอง”