เขาว่าความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ เมธาวี  เองก็คิดเช่นนี้ หล่อนเพิ่งได้พบรักแรกกับชายหนุ่มที่ชื่อสั้นๆ ว่า คุณฮาร์ล  ความรักที่เพิ่งเริ่มต้นกำลังจะสุกงอม แต่แล้วเขาก็จากไปอย่างไร้ร่องรอย

          หล่อนถูกหลอก!

          คำนี้ตอกย้ำอยู่ในอกหญิงสาวตลอดเวลา แต่เมธาวีก็คิดว่าอีกไม่นานหล่อนจะตั้งหลักได้ ถ้าจู่ๆ วันหนึ่งไม่มีทหารจากประเทศฮัลซามาร์มาคุมตัวไป เพราะได้รับคำสั่งจาก ชีคฮัสซาน ฮาร์ล อับดุลราชิด ผู้ชายคนเดียวกับคนที่ทิ้งหล่อนไว้!

          “ถอดเสื้อคลุมออก” เสียงเข้มของชีคฮัสซานสั่งเมธาวี แต่คนโดนสั่งกลับนิ่งเฉย ไม่ทำตาม

          “ได้ งั้นผมจะถอดให้” ทรงบอก แล้วเดินเข้าไปหาหล่อน

          “ไม่” เมธาวีรีบจับสาบเสื้อแล้วถอยหลังทันที

          “ถ้าอย่างนั้นก็ถอดออกเดี๋ยวนี้” เขาสั่งย้ำ

          “คงเสื่อมพระเกียรติน่าดูหากขึ้นชื่อว่าขืนใจผู้หญิง” เมธาวีเอ่ย หวังว่าเขาจะหยุดรังแก แต่เปล่า เพราะชีคฮัสซานกลับยิ้มอย่างไม่ยี่หระต่อคำพูดของเมธาวี

          “ผมมั่นใจว่าสุดท้ายแล้วมันจะลงเอยด้วยการสมยอม”