เพราะหนี้บุญคุณกับฮีโร่จอมปลอมที่ฝังใจเธออยู่ตลอดเวลา ทำให้ อลองโซ่  มอร์แกน  เข้าใจผิดคิดว่า แพทย์หญิงพาริดา  สุขะกุล  สาวไทยคนเก่งที่ชายหนุ่มตามเทียวไล้เทียวขื่อมานาน แท้จริงแล้วเธอใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อจะได้ใกล้ชิดพี่ชาย  เพราะแอบมีใจให้  เมื่อเรื่องนี้มีเขาเป็นฝ่ายเสียเปรียบ  และตั้งใจไว้ว่าจะไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกจูงจมูกง่ายๆ  อลองโซ่จึงลอกคราบถอดเสื้อกาวน์สีขาวออกจากเรือนร่างเย้ายวนนั้น ปลุกความปรารถนาในตัวเธอให้ลุกโชนขึ้นมา  แล้วใช้ผลลัพธ์ของมันต่อรองแบบเอกซ์คลูซีฟกับเธอ!

 

     “จะเอายังไง ลบคลิปออกให้หมดเลยนะ เดี๋ยวนี้ด้วย”

 

     “คุณเต้น ผมลบคลิป นั่นคือข้อตกลง”

 

     “จะเชื่อได้ไง เมื่อก่อนฉันก็คิดว่าคุณเป็นคนดี แต่ดูตอนนี้สิ ใช้วิธีสกปรกบังคับเอาเปรียบฉัน ทุเรศที่สุด!”

 

     “ผมไม่สนว่าคุณจะคิดยังไง ตอนนี้ทำตามที่ตกลงกันไว้ได้แล้ว”

 

     แทนที่พาริดาจะทำตามที่ตกลงไว้ หญิงสาวกลับหันหลังวิ่งไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว แต่ยังเร็วไม่พอ ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นจากเตียงอย่างรวดเร็ว แล้ววิ่งถลาไปคว้าเอวเล็กของหญิงสาวไว้ได้ทันก่อนที่พาริดาจะถึงประตูห้องเพียงก้าวเดียวเท่านั้น มือใหญ่เอื้อมไปกดล็อกประตูห้องทันที แล้วรัดร่างนุ่มนิ่มของพาริดาแน่นจนหญิงสาวขยับตัวไม่ได้

 

     “กรี๊ด! ไม่นะ อลองโซ่ ฉันทำไม่ได้ มันไม่ถูกต้อง คุณแบล็กเมล์ฉัน”

 

     “หรือคุณอยากดังในชั่วข้ามคืน คุณมีสองทางเลือก หนึ่ง เต้นโคโยตี้ให้ผมดู ถ้าทำให้ผมมีอารมณ์ได้ ผมจะลบคลิปแล้วปล่อยคุณกลับห้อง สอง ไม่เต้นก็ได้ แต่คุณต้องยอมเป็นของผมตามข้อเสนอ”

 

     “มีอะไรรับประกันล่ะว่า ถ้าฉันเต้นแล้วคุณจะปล่อยฉันกลับห้องจริงๆ”

 

     “ไม่มี” อลองโซ่หัวเราะกับคำตอบกำปั้นทุบดินของตนเอง ทำเอาพาริดาโมโหหนักเข้าไปอีก

 

     “ไอ้บ้านี่!”