อเล็กซ์  โดโนแวน  ผู้บริหารหนุ่มหล่อไฟแรงอนาคตไกลเชื้อสายไทย-อเมริกัน เบื้องหน้าของเขาคือประธานบริษัทที่สุขุมนุ่มลึก เอาจริงเอาจังเรื่องงาน แต่ใครจะรู้ว่าฉากหลังนั้นอเล็กซ์เป็นเสือร้ายจอมลวนลามที่มักจะเก็บมือเก็บไม้ไม่อยู่ เมื่อได้ชิดใกล้เลขานุการสาวแสนเปิ่นน่ารังแก ความน่ารักสดใสของเธอทำให้หัวใจที่เคยสงบนิ่งของเขาต้องสั่นสะเทือนถึงขั้นทำลายล้าง อย่าว่าแต่มือไม้เลยที่ไม่อยากจะอยู่นิ่ง สายตาของเขา ปากของเขา รวมถึงทุกอย่างบนเนื้อตัวก็กำลังซุกซนจนอยากจะจับเลขาฯ สาวหิ้วกลับไปนอนแนบข้างบนเตียงเสียจริงๆ 

เพียงขวัญ  นารานนท์  เลขานุการสาวสวยเจ้าของดวงตาใสแจ๋วราวกับกวางน้อยแสนไร้เดียงสาที่แสนจะมุ่งมั่นกับงานที่รักอย่างการเป็นเลขาฯ ของท่านประธานหนุ่ม แล้วพรหมลิขิตก็ชักพาให้หัวใจเจ้ากรรมหลงรักเจ้านายหนุ่มสุดหล่อเสียได้ เขาเปรียบเหมือนงูที่ชอบมาเลื้อยมารัดเธอในฝันทุกค่ำคืน ก็ใครจะคิดล่ะว่าเจ้านายที่ดูสุขุมเย็นชาจะคอยแต่หาโอกาสแตะอั๋งบ้างล่ะ ลวนลามบ้างล่ะ ที่สำคัญยังชอบทำให้เธอวาบหวามใจอย่างบอกไม่ถูก จนเพียงขวัญอยากจะลองเสี่ยงริรักเจ้านายสุดเท่ที่เธอแอบตั้งฉายาว่ายักษ์หื่นนี้ดูสักครั้ง!! 

“ปล่อยนะ คนบ้า คนฉวยโอกาส ขวัญหายใจไม่ออก”

“หายใจไม่ออกเหรอ ถ้าอย่างนั้นต้องผายปอดนะ”

“ไม่นะ ไม่ ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ อื้อ…”

ริมฝีปากของเขาก้มลงจุมพิตเธออีกครั้ง คราแรกหนักหน่วงตามแรงปรารถนา แล้วจึงแปรเปลี่ยนไปเป็นอ่อนหวานละมุน ชายหนุ่มเฝ้าจุมพิตเธอเนิ่นนานจนพอใจแล้วค่อยๆ ถอนริมฝีปากออก ดวงตาสีน้ำตาลทองมองดวงหน้าหวานละมุนที่ตอนนี้หลับตาพริ้ม หอบหายใจแรง ก่อนจะเลื่อนสายตาลงมาที่ริมฝีปากอิ่มแดงบวมเจ่อจากฝีมือของเขาด้วยความพอใจ ชายหนุ่มใช้นิ้วหัวแม่มือคลึงริมฝีปากของเธอเล่นอย่างอดใจไม่ไหว หญิงสาวได้สติก็อ้าปากจะงับนิ้วให้ แต่ชายหนุ่มไวกว่าชักนิ้วกลับทัน และหัวเราะในลำคอด้วยความเอ็นดูกับความพยศของเธอ

“ทีหลังอย่าทำแบบนั้นกับใครอีกนอกจากผมคนเดียว เข้าใจไหมเพียงขวัญ”

“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ นี่แน่ะๆ ๆ คนฉวยโอกาส ขวัญทำอะไรไม่ทราบ กลับไปเลยนะ ไม่ต้องมานอนค้างบ้านคนอื่นเขา”

“ยังจะดื้ออีก หรืออยากให้ผมผายปอดให้อีก จะดีเหรอ ปอดคุณก็ใหญ่แล้วนะ”

“อ๊าย ทะลึ่ง ขวัญไม่คิดเลยว่าคุณอเล็กซ์จะเป็นคนแบบนี้”

“แบบนี้คือแบบไหน ไหนว่ามาซิ”

“ทะลึ่ง ฉวยโอกาส ชอบแต๊ะอั๋ง ปล่อยนะ”

“ก็โอกาสน่าฉวยนี่นา ใครจะอดใจไหว”