การเข้ามาอยู่ในครอบครัวอาร์โรบินซีหลังสูญเสียบิดามารดา แม้จะแอบน้อยใจกับความห่างเหินของ โรเดอร์ริก อาร์โรบินซี ที่ดูเหมือนไม่อยากจะต้อนรับเธอสักเท่าไร ตระการตา จึงอยู่อย่างเจียมตัว ห่างๆ เขาไว้น่าจะดีที่สุด ถ้าคืนนั้นไม่เกิดเหตุบางอย่างเลยเถิดจนเป็นความสัมพันธ์ลึกซึ้ง
จากพี่ชายจะกลายเป็นสามีได้อย่างไร...ตระการตาเลือกที่จะทิ้งสถานะนั้นไว้ แล้วปล่อยให้โชคชะตาเป็นผู้กำหนด ถ้าเขาคือคนที่ใช่ ก็คงได้รีเทิร์นกลับมาพบกันอีกครั้ง!
“คุณทราบเหตุผลที่ฉันโกหกคุณ ตอนนี้คุณก็ควรกลับได้แล้วนะคะ” ถ้าเขาทำตามที่เธอบอก เธอจะดีใจอย่างที่สุด
“มองตาพี่” เขาประคองใบหน้าสวยหวานของเธอไว้
เขามองเธอแบบไม่กะพริบตา เธออยากเบือนหน้าหนี แต่ทำไม่ได้
“ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกที่แท้จริงในหัวใจของต้า บอกพี่ว่าช่วงที่เราใกล้ชิดกัน ต้าไม่ได้รู้สึกดีๆ กับพี่” ทุกคำที่เขาพูดนั้นจริงจังมากๆ
“รำคาญมาก” เธอชักสีหน้าใส่เขา
เขามองเธออย่างพิจารณาแล้วจูบเธอ จูบด้วยความรัก ด้วยความคิดถึงและด้วยความโหยหา
“อื้อ”
ตระการตาเตือนตัวเองว่าอย่าจูบตอบเขาอย่างเด็ดขาด เธอกำมือแน่นมาก เพื่อไม่ให้ยกไปลูบหลังเขาตามความรู้สึกและอารมณ์ที่นำพา เธอจะไม่ยอมให้เขาจูบเธอนานกว่านี้ เธอดึงมือเขาออกและถอยห่าง หายใจอย่างเหนื่อยหอบ
“ปากต้ายังหวานเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนเลย”
เธอมองเขาอย่างโกรธจัดและถูปากแรงๆ โรเดอร์ริกหน้าตึงขึ้นมาทันที แต่ก็แค่แป๊บเดียว รอยยิ้มก็กระจ่างทั่วใบหน้าของเขา
“ต้าทำเป็นรังเกียจพี่เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกที่แท้จริง”
