ภคนันท์  ยอมรับว่าแอบชอบหนุ่มหัวเกรียนที่เป็นเพื่อนของพี่คนสนิทตั้งแต่ยังสวมชุดคอซอง เช่นเดียวกันกับ ธีรพล  ซึ่งแอบชอบเด็กหญิงผมเปียที่มาเล่นกับน้องสาวของเพื่อนที่บ้านเป็นประจำ แต่นี่ยังไม่พีกเท่ากับทั้งสองถูกทาบทาม และหมั้นหมายกันตามความต้องการของผู้ใหญ่โดยไม่รู้ตัว

          ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นและตกใจไปกว่าการได้เห็นหน้าว่าที่คู่หมั้นของตัวเองหลังกลับมาจากเรียนต่อประเทศ และสิ่งที่ดีที่สุดที่เธอเลือกจะทำก็คือ การนั่งเงียบๆ และยอมทำตามการเห็นดีเห็นงามตามคำผู้ใหญ่

           เขายังคิดว่าเธอเป็นเด็กขี้แยคนเก่าอยู่ไหม... เขาจะเอ็นดูเธอเหมือนเดิมหรือเปล่า... เขาจะมีใจรักใคร่เธออยู่บ้างไหมนะ!

           “น้องพายสวัสดีพี่ธามเสียสิคะ พี่เขาเป็นว่าที่คู่หมั้นของหนู” 

           แค่ก เเค่ก เเค่ก

           “อะ อะไรนะคะแม่!” หลังจากหายสำลักน้ำที่ยกขึ้นจิบ ภคนันท์ก็รีบเอ่ยถามมารดาอีกครั้ง

           “ก็พี่ธามไง ที่เคยไปส่งน้องพายก่อนไปเรียนต่อเมื่อสิบปีที่แล้ว จำได้ไหมคะ”

           ใครว่าเธอจำไม่ได้เล่า เธอจำได้ขึ้นใจเลยต่างหาก เมื่อก่อนตอนหัวเกรียนที่ว่าหล่อแล้วพอมาเจอตอนนี้เลือดกำเดาแทบพุ่ง แต่หล่อเบอร์นี้ไม่ใช่ว่าเป็นอีแอบหรอกหรือ  ภคนันท์มองใบหน้าขาวของชายหนุ่มตรงหน้าอีกครั้ง และได้เห็นว่าแววตาลึกล้ำที่จับจ้องดวงหน้าเธออยู่นั้นช่างน่าหลงใหลนัก

           “จ้องแบบนี้อย่าเป็นเลยค่ะคู่หมั้น เป็นสามีเลยดีกว่า”