จากอดีตที่เจ็บปวดของ เรนาลโด คาแลซโซ่ มาเฟียหนุ่มพ่อค้าอาวุธสงคราม ทำให้ทุกลมหายใจของเขามีแต่ความเกลียดชังผู้หญิงที่ทิ้งเขาไปอย่างไม่ไยดี เมื่อต้องเผชิญหน้ากันอีกครั้ง เขาจึงไม่มีวันปล่อยเธอไป ผู้หญิงสับปลับอย่างเธอต้องชดใช้ให้เขาทั้งชีวิต!
หม่อมหลวงพราวพิลาส ต้องจำทนกับสถานการณ์บังคับจากครอบครัวที่มองเธอเป็นเพียงแค่กาฝากส่งไปล้างหนี้ ส่วนหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากเจ้าหนี้ก็คือคอยพยาบาลดูแลคนป่วยในตอนกลางวัน และเป็นผู้มอบความสุขให้เขาในตอนกลางคืน และถ้าดวงตาของเขาหายสนิทเมื่อไหร่ เธอต้องเดินหายจากชีวิตเขาไปตลอดกาล แล้วคนอย่างเธอมีสิทธิ์เลือกด้วยหรือ...แม้ต้องฉีกหัวใจเป็นชิ้นๆ เธอก็ต้องทำ
“ฉันไม่อนุญาต”
“แต่พราวจำเป็นต้องกลับเมืองไทยวันนี้ค่ะ”
“ไหนเธอบอกว่าจะไม่ละเลยหน้าที่ของตัวเองอีก เธอเป็นคนพูดออกมาเองว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีกไงพราวพิลาส”
“พราวขอโทษ แต่จะช้าจะเร็วพราวก็ต้องไปอยู่ดี ถ้าคุณกลัวว่าพราวจะเอาเปรียบคุณเรื่องหนี้สินที่ติดค้างกันอยู่ พราวจะวางเช็คเงินสดสิบล้านไว้ที่หัวเตียง”
“ที่แท้ก็มีเงินมาใช้หนี้แล้วนี่เอง ที่หายไปเมื่อวานก็คงเพราะเรื่องนี้สินะ ขอผู้ชายคนไหนมาล่ะ”
เรนาลโดขบกรามแน่นจนขึ้นสันชัด ดวงตายังคงจ้องแน่วไปข้างหน้าอย่างไม่มีทีท่าว่าจะเบือนไปทางอื่นเลย
“ฉันน่าจะรู้อยู่แล้วว่าผู้หญิงที่กล้าเอาตัวแลกหนี้อย่างเธอมันไม่มีความจริงใจ ไม่มีความรับผิดชอบ สับปลับ”
