ริคาโด กราเดรมาโน ออกตามหาน้องชายที่หนีออกจากบ้านไปเพราะความคึกคะนอง ไม่คิดไม่ฝันว่าเด็กหนุ่มที่เพิ่งย่างเข้าสู่วัยทีนจะหนีตามผู้หญิงคนหนึ่งมา พับผ่าเถอะ! ไอ้น้องชายของเขานี่เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ ก็ กนกรดา สวยขนาดนี้ไงเล่า เจ้าน้องชายตัวดีถึงได้ติดเธอแจ ในเมื่อเขายังกล่อมให้น้องชายกลับบ้านด้วยดีๆ ไม่ได้ ชายหนุ่มจึงต้อง ‘อุ้ม’ หญิงสาวขึ้นรถมาด้วย ก่อนจะปิดปากนุ่มที่ส่งเสียงโวยวายออกมาด้วย ‘จูบ’
ได้เวลาริคาโดตัวร้ายออกมาวาดลวดลายเป็นเพลย์บอยสายเปย์ ที่ต้องทุ่มเททั้งตัวเพื่อให้ได้เธอมาเป็นพี่เลี้ยงให้น้องชาย และเผื่อเขาจะโชคดีได้เธอมาเป็นอะไรๆ ที่มากกว่านั้น!
“อยากอยู่ด้วยกันนักใช่ไหม...ได้เลย คุณต้องไปกับผม!” สิ้นเสียงห้าวๆ นั้น ร่างบอบบางของกนกรดาก็ลอยขึ้นสู่วงแขนของเขา ริคาโดอุ้มเธอเดินออกมา
“ว้าย...คุณ! ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย!” กนกรดาโวยวายเสียงดัง ทุบตีเขาเป็นพัลวัน
“เงียบนะคุณ! ผู้หญิงอะไร เสียงแสบแก้วหูชะมัด” ชายหนุ่มบ่นด้วยความหงุดหงิดไม่น้อย
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ปล่อย! ช่วยด้วยค่ะ ช่วย....อุ๊บ” เสียงที่ตะโกนโหวกเหวกเมื่อครู่หายไปในอุ้งปากอุ่น ริคาโดไม่รู้จะทำอย่างไรให้เธอเงียบลงได้ ครั้นจะเอามือปิดปาก มือเขาก็ไม่ว่าง อวัยวะเดียวที่ยังใช้ปิดปากเธอได้ตอนนี้คือปากของเขาเอง!
เผียะ!
เสียงฝ่ามือกระทบซีกแก้มสากดังสนั่น ริคาโดหันไปตามแรงตบ ดวงตาคู่คมตวัดกลับมามอง แล้วแทรกตัวตามเข้าไปนั่งประกบ
“ออกรถ!”
