ฌอน ลูคาเซียส แดนชอว์ฟ สิงห์ร้ายผู้ถือตำแหน่งมาเฟียรุ่นที่สิบสี่แห่งลุ่มน้ำบอลติก พรั่งพร้อมไปด้วยทรัพย์สิน อำนาจ และรูปโฉมดั่งเทพบุตร แต่กลับมีชีวิตอยู่อย่างไร้หัวใจ เพราะถูกฉกชิงไปนับตั้งแต่นกน้อยที่เขาเฝ้าฟูมฟักโบยบินหนีออกจากอาณาจักรแดนชอว์ฟ ศักดิ์ศรีของมาเฟียใช่ว่าใครจะมาดูถูกกันได้ง่ายๆ เพราะต่อให้หล่อนดิ้นรนกระเสือกกระสนเพียงไร หญิงสาวก็ต้องกลับมาเป็นสมบัติของเขาอยู่วันยังค่ำ!
ดมิกา เค. แดนชอว์ฟ นกน้อยนัยน์ตาหวานซึ้ง หลานสาวบุญธรรมของสิงห์หนุ่มแห่งแดนชอว์ฟ หล่อนหนีเตลิดออกมาด้วยเหตุผลบางอย่างแล้วหันไปเข้าร่วมกับศัตรู เปลี่ยนแปลงตัวเองจากลูกนกตาใสเป็นหงส์ป่าผู้งามสง่า เก่งกล้า และเย่อหยิ่ง พร้อมกับซุกซ่อนความรักที่มีต่อคุณอาอุปการะไว้ในซอกหลืบของหัวใจ แต่การตั้งตนเป็นศัตรูกับ ฌอน ลูคาเซียส แดนซอว์ฟ ทำให้ดมิกาแทบจะถอยหลังกลับ เพราะกิริยาแสร้งทำเป็นไม่รู้สึกรู้สาของหล่อนนั้นมันกลบเกลื่อนความรู้สึกแท้จริงที่ฟ้องออกมาจากสายตาไม่ได้เลยสักนิด
“ปล่อย...” สาวน้อยประท้วงเสียงเบา มือบางดันอกเขาให้ออกห่าง แต่ชายหนุ่มกลับไม่นำพาต่ออาการนั้น ใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงซุกปลายจมูกลงบนผิวแก้ม สูดกลิ่นหอมอย่างรวดเร็วจนแม่ตาหวานสะดุ้ง
“คะ...คุณอา...ปล่อยเดมี่”
“ฉันจะบอกอะไรดีๆ อย่างหนึ่งนะ ดมิกา เค. แดนชอว์ฟ อะไรที่เป็นของฉัน มันก็ต้องเป็นของฉัน ต่อให้เธอเปลี่ยนชื่อสักร้อยชื่อ หรือจะหนีไปสุดหล้าฟ้าเขียว ฉันก็จะตามล่าเธอกลับมาอยู่ดี”
ปากหยักร้อนจู่โจมใบหูบางโดยที่ดมิกาไม่ทันตั้งตัว หญิงสาวขนลุกซู่ รู้สึกร้อนไปทั่วใบหน้า และยิ่งร้อนหนักกว่าเก่าเมื่อได้ยินเสียงเขากระซิบประโยคถัดมา...
“ฉะนั้น อย่าคิดแม้แต่จะดื้อกับอาฌอน เข้าใจไหมคะ เดมี่...”