ด้วยความกตัญญูต่อผู้เป็นแม่ทำให้ “เอมฤทัย” จำต้องลดศักดิ์ศรีของตัวเองลงเพื่อเป็นผู้หญิงของผู้ชายใจร้าย ที่ไม่เคยมองเธอในแง่ดี เขาทำร้ายเธอด้วยคำพูดว่าร้ายต่างๆ นานา ดูถูกเธอว่าเป็นผู้หญิงแพศยาที่ยอมทอดกายให้แก่ใครก็ได้ ใช่สิ...เธอเป็นแค่นักร้องในผับ ไม่ใช่ผู้หญิงสวย รวย ดี มีชาติตระกูลอย่างที่เขาชอบ แต่ถึงอย่างนั้นเธอเองก็มีหัวใจ และหัวใจดวงนี้ก็หวั่นไหวไปกับเขาเหลือเกิน ทั้งที่เตือนตัวเองหลายครั้งหลายคราแล้วว่า เธอจะรักเขาไม่ได้ แต่พายุหัวใจครั้งนี้กลับโหมแรงนักจนเธอไม่อาจต้านทาน สุดท้ายก็เสียทั้งกายและใจให้กับอสูรอย่างเขา!
“บลิซเซิร์ด” มหาเศรษฐีหนุ่มผู้หล่อเหลา ดวงตาสีอำพันของเขาเป็นทั้งกองเพลิง น้ำผึ้ง และลมพายุ เขาจำเป็นต้องเอาตัวเข้าไปพัวพันกับผู้หญิงต้อยต่ำคนหนึ่ง ซึ่งเป็นลูกสาวเมียลับของพ่อที่ทำให้แม่ของเขาตรอมใจ เขาจะต้องบีบบังคับให้เธอพูดให้แม่ของเธอยอมปล่อยพ่อของเขากลับไปหาครอบครัวให้ได้ แต่ยิ่งได้ใกล้ชิดเธอ หัวใจของเขาก็ยิ่งไขว้เขว และถูกดึงดูดเข้าหาเธออย่างที่เขาไม่อาจปฏิเสธได้
พายุแค้นที่โหมแรงจึงกลับกลายเป็นพายุร้ายที่โหมรัก!
“คิดอะไรอยู่หรือเบบี๋ แต่บอกก่อนนะ คิดถึงผมได้คนเดียวเท่านั้น”
“เผด็จการแบบนี้ จะให้เอมมี่ตอบว่าอย่างไรดีล่ะคะ”
ร่างหนานิ่งคิดนิดหนึ่งก่อนจะตอบด้วยถ้อยคำทะลึ่งๆ
“ก็ตอบว่า คืนนี้จะปล้ำผัวกี่ยกดี ถึงจะพอไงจ๊ะ” คนพูดทะลึ่งเลยได้กำปั้นเล็กๆ ทุบอกไปทีหนึ่งด้วยความหมั่นไส้
“ช่างกล้าพูดนะคะ ใครจะปล้ำใครกันแน่” คนพูดหลุบตาลงมองแผงอกแกร่งซ่อนความประหม่าเขินอายของตนเอง รู้สึกว่าใบหน้าของตนเองเริ่มร้อนขึ้น เมื่อโดนสามีจอมหื่นมองด้วยแววตาเร่าร้อนจนเธอแทบหลอมละลาย แล้วมือเรียวก็ช้อนคางเล็กขึ้นเพื่อสบตาที่เต็มไปด้วยความหมายของเขา
“รู้ไหมว่า เวลาเห็นคุณเขินจนหน้าแดงทีไร ผมก็อดใจไม่ไหวทุกทีเลย”
ดวงตาสีน้ำตาลเข้มใสกระจ่างไหวระริกไปมา เมื่อมองใบหน้าคมที่มีเสน่ห์อย่างเหลือร้าย ดวงตาหวานเยิ้มของเขา คำพูดแสนหวานของเขาสามารถเขย่าหัวใจของเธอได้ทุกเวลาจริงๆ
