ภีมวัจน์  เจ้าของห้างหรู บุรุษผู้มีอำนาจทางการเงินมหาศาล ทุกอย่างต้องเป็นดังใจหวัง เมื่อมหาเศรษฐีหนุ่มกระดิกนิ้ว และเพียงชายหนุ่มผู้กุมอำนาจทุกอย่างไว้ด้วยเม็ดเงิน ได้พบกับยาจกสาวแสนสวยนามว่า  ปานดาว  เท่านั้น คำว่า”ไม่”จึงไม่ใช่ตัวสะกดของเขา  แต่คำว่า “ได้” เท่านั้นที่มันใช่  หล่อนไม่ชอบหน้า ขณะที่เขาพิศวาสบาดจิต หล่อนเกลียดคำว่าของเล่นไฮโซ ในเวลาที่เขาอยากได้จนร้อนรุ่ม หนึ่งนั้นเมินเฉย แต่หนึ่งนั้นกลับไล่ตาม ยิ่งหนี ยิ่งโกรธ ยิ่งดื้อดึง ก็ยิ่งอยากจับมาลงโทษให้สาสม!  พอจับได้มั่นกลับคั้นไม่ตาย เมื่อได้สมใจกลับไม่หน่ายแหนง ที่สุดพิศวาสลวงที่ภีมวัจน์จงใจมอบให้แด่ยาจกแสนสวย ก็มลายหายไปสิ้น และถักทอเป็นสายใยพิศวาสเส้นสีรุ้งโดยไม่รู้ตัว