ชิงคน ปล้นเอาเมียคืน ถ้าไม่ได้ ไม่ต้องมาเรียกเขาว่า ‘พ่อเลี้ยงพายุ’ ใครหน้าไหนก็อย่าคิดมาชิงเมียของเขาไปได้
แสนรัก คือเมียที่ พ่อเลี้ยงพายุ จดทะเบียนสมรสไว้เมื่อห้าปีก่อน...
ห้าปีที่แล้วที่เธอยังเป็นเพียงเด็กสาว เขาเลยไม่คิดหักหาญน้ำใจ ปล่อยให้เธอถูกตีตราเพียงทางนิตินัยเท่านั้น
แต่ยังไม่ทันจะไปรับเมียกลับมาอยู่ด้วยกัน เขาก็ได้ข่าวว่าเธอกำลังถูกบีบบังคับให้แต่งงานกับไอ้เสี่ยมักมาก
ช่างกล้า...มันกล้ามาหยามหน้า คิดจะตีท้ายครัวเขา
พ่อเลี้ยงพายุบุกควงปืนไปฉุดเมียตัวเองกลางงานแต่งงาน แบบไม่สนใจว่าพรุ่งนี้จะตกเป็นข่าวใหญ่ไปทั้งเมือง!
“ดีใจจนเนื้อเต้นที่จะได้เป็นเจ้าสาว ถึงได้แต่งเนื้อแต่งตัวเสียหยดย้อยขนาดนี้เชียวหรือ”
“ฉันไม่ได้เต็มใจจะแต่ง”
“ไม่ได้เต็มใจแต่ง แต่เตรียมตัวที่จะไปเป็นเมียมันแบบนี้เหรอ เห็นฉันเป็นหัวหลักหัวตอหรือยังไง เป็นคนของฉันแล้วทำไมถึงไม่บอกมัน”
“ฉันไม่กล้า” ใบหน้าเล็กๆ ส่ายหวือพร้อมกับเบี่ยงใบหน้าหลบสายตา
“ทำไม ไม่กล้าอะไร คิดข้ามหัวคนอย่างฉันไม่ง่ายหรอกนะแม่สาวน้อย!”
