ซวยหนึ่ง…เธอถูกพักงาน ก็เลยมีแพลนท่องเที่ยวแก้เซ็ง ทันทีที่เหยียบสนามบินในดินแดนทะเลทราย บัวบูชา ก็ต้องวิ่งหนีอันตราย พยายามเรียกร้องความสนใจจากคนอื่นเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง
เธอต้องเล่นใหญ่ให้โลกจำ! หญิงสาวถลาเข้าหาบุรุษหนุ่มตรงหน้า ที่แบบว่า...หล่อมากแม่ หล่อแบบไม่ต้องอวย แถมยังดูรวยไปอีก
‘ไอ้ผัวเนรคุณ ทิ้งฉันมาได้ยังไง’ เป็นไงล่ะ ทุกคนหันมามองเธอเป็นตาเดียวกัน รอดแล้วเรา...
ซวยสอง...บัวบูชาไม่ดูตาม้าตาเรือ ดันไปชี้หน้าด่าตวาด ชีคฟาอิด เบลซาฮาล คนสำคัญของประเทศเข้า
ซวยซ้ำซวยซ้อน...เธอกลายเป็นผู้ต้องสงสัยว่าอาจเป็นภัยต่อความมั่นคงของประเทศ โดนกักตัวจนกว่าเขาจะมั่นใจ
สุดท้ายจะเรียกว่าซวยดีไหม...เมื่อเธอกำลังถูกท่านชีคไล่ต้อน ใช้ความดิบดุอ่อยเธอให้สยบคาตัก โอ๊ย! นี่เธอควรจะตกใจกับสิ่งไหนก่อนดี….
“หัวใจท่านเต้นแรงมากเลย”
“ของเธอก็เหมือนกัน”
“ทำไมหัวใจท่านชีคก๊อบปี้จังหวะการเต้นหัวใจฉันล่ะ”
“ฉันเกิดก่อน แก่กว่าเธอหลายปี เธอต่างหากก๊อบปี้ฉัน” ฟาอิดพูดประโยคนี้แล้วยิ้มกับตัวเอง เรื่องอายุอย่างไรเขาก็ชนะเธอ การโต้เถียงเล็กๆ น้อยๆ ทำให้คนถูกกอดหน้ายุ่ง แอบย่นจมูกให้คนแก่กว่าอย่างหมั่นไส้
“แบบนี้ก็ได้เหรอ”
“ได้สิ”
“ขี้โกงอะ เอาอายุมาชนะเฉยเลย”
