เชส ประกาศิต เอเลนโซ่ มหาเศรษฐีหนุ่มรูปงามผู้กุมบังเหียนกิจการทุกอย่างของตระกูลอันมั่งคั่ง เขาคือเพลย์บอยหนุ่มผู้รักอิสระที่ข้างกายไม่เคยขาดสตรีงาม โดยเฉพาะหญิงสาวในอุปการะของมารดาที่ชอบก่อกวนคุกคามเขามาหลายปีจนเชสอยากจะหนีไปให้ไกล เพราะเธอคือนางมารน้อยที่คอยสั่นคลอนหัวใจอันแข็งแกร่ง จนเขาต้องกลืนน้ำลายตัวเอง ยอมพ่ายแพ้แก่ความต้องการที่ซ่อนลึกอยู่ในใจ!
พิมพ์ไพลิน เลิศคุณากร สาวน้อยวัยใสที่มีรักปักใจอยู่กับบุตรชายของผู้มีพระคุณ แม้ว่าชายหนุ่มจะมองเธอเป็นตัวปัญหา ชอบสร้างความรำคาญถึงขั้นอาจหาญเดินเข้าไปบอกรักและขอเป็นเจ้าสาวของเขา แต่เมื่อถูกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยก็ยอมตัดใจอย่างเจียมตน สุดท้ายคนที่ไม่ยอมปล่อยกลับเป็นจอมบัญชาอย่างเชสที่ประกาศกร้าวว่าเธอเกิดมาเพื่อเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว!
“จะหนีไปไหน” ประกาศิตคำรามพร้อมกับตามไปคว้าคนตัวบางเข้ามาจองจำไว้ในอ้อมแขนแข็งแกร่ง
“ว้าย! พี่เชสปล่อยไพลินนะ!” พิมพ์ไพลินดิ้นเร่าๆ แต่ยิ่งดิ้นเขาก็ยิ่งรัดแน่นจนหายใจแทบไม่ออก
“อ้อยเข้าปากช้างแล้วเธอคิดว่ามันจะยอมคายง่ายๆ งั้นเหรอ”
ใบหน้าคมสันโน้มต่ำขณะเปล่งคำถามนั้นออกไป นัยน์ตาสีเหล็กที่จับจ้องอีกฝ่ายเป็นประกายแพรวพราว ทำเอาหญิงสาวรู้สึกหวาดหวั่นใจยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ที่ใกล้ชิดกับเขา
“คะ...ค่าตัวไพลินแพงนะคะ พี่เชสอย่าเสี่ยงดีกว่าค่ะ” เธอเอ่ยเตือนเขาเสียงสั่นพร่า คาดหวังลึกๆ ว่าเขาจะยอมปล่อยตนให้เป็นอิสระ
“ถ้าฉันพอใจ แพงแค่ไหนฉันก็ยอมจ่าย” ประกาศิตเน้นย้ำและเผยยิ้มที่มุมปากอย่างมาดหมาย
“ไพลินไม่น่าสนใจหรอกค่ะ ตัวก็เล็ก หน้าอกก็ไม่มี ทำอะไรก็ไม่เป็น พี่เชสปล่อยไพลินกลับบ้านนะคะ” เสียงหวานรีบหว่านล้อม ดวงตาที่จ้องมองเขาเว้าวอนสุดใจ
“ฉันจะพิสูจน์เองว่าเธอน่าสนใจไหม และสมควรได้ค่าตัวเท่าไร”