อังสนา เหลือเวลาไม่มากนักก่อนที่มรดกจะตกเป็นของการกุศล รวมถึงแรงกดดันรอบด้านที่ต้องการให้เธอมีทายาทตามพินัยกรรม หญิงสาวต้องการเพียงลูกโดยไร้สามี และผู้ชายคนแรกที่เธอนึกถึงก็คือ มาร์ติน คอเชอร์ ชาลส์ตัน
มาร์ตินเองก็มีข้อแลกเปลี่ยนที่สมน้ำสมเนื้อเช่นกัน เพราะการที่ผู้บริหารสายการบินชาลส์ตันแอร์ไลน์อย่างเขาถูกมองว่าเป็นเกย์นำความเสียหายมาให้ไม่ใช่น้อยๆ ในเมื่อเธอเองก็ต้องการลูก เขาเองก็ต้องการภรรยามากู้หน้า ก็ถือว่าวินวินทั้งสองฝ่าย!
“คุณเอาชื่อผมไปตั้งชื่อของเล่นเลยหรือครับ” มาร์ตินยิ้ม รู้สึกเหลือเชื่อมากๆ
“เปล่าค่ะ ม้ามาร์ตี้ของฉันมีจริงๆ มันเป็นลูกม้าเพิ่งเกิดก่อนที่คุณจะมาจากเมืองวอร์ซได้ไม่นาน”
“คุณคิดถึงผมมากไหมครับ” มาร์ตินห้ามตัวเองไม่ให้ยิ้มกว้างไม่ได้แล้วเพราะเธอน่ารักเหลือเกิน
“ไม่ ไม่เลย คุณอย่าทึกทักเข้าข้างตัวเองนะ” หญิงสาวดันตัวถอยหลังหนึ่งก้าวแล้วถลึงตาใส่เขา กลบเกลื่อนความผิดพลาดที่เปิดเผยให้เขารู้เรื่องม้ามาร์ตี้
“สารภาพมาเถอะว่าคุณชอบผม”
“คุณนี่กวนประสาทจัง ทำไมไม่คิดว่าฉันตั้งชื่อนี้เพราะเกลียดและอยากสาปให้คุณเป็นม้าบ้างล่ะ”
“แบบนั้นยิ่งชัดเจนเข้าไปใหญ่” ชายหนุ่มหัวเราะหึๆ
“ชัดเจนยังไง” เธอเลิกคิ้วมองเขาอย่างเอาเรื่อง
“คุณต้องการให้ผมมีพลังแข็งแกร่งเหมือน...พ่อม้าพันธุ์ดี”
“ไม่จริ๊ง...” อังสนาเถียงแต่หน้าแดงจัด
