ญาณิณ ให้นิยามกับการใช้ชีวิตของตัวเองคือคำว่า สมบูรณ์แบบ ทุกอย่างต้องเป๊ะ
ชีวิตปังๆ เรียนดี หน้าที่การงานเด่น แต่ขาดอยู่อย่างเดียวคือสามี!
ช่างน่าตกใจ! เธอผ่านร้อนผ่านหนาวมาจนอายุสามสิบกว่า แต่ยังโสดซิง...
ญาณิณตัดสินใจใช้บริการบริษัทจัดหาคู่ กดเลือก ธีราทร ผู้ชายโปรไฟล์ดี ภาพลักษณ์เลิศ ประสบการณ์สูง มาเป็นคู่ดูใจ เป้าหมายคือการแต่งงาน มีชีวิตตามแบบแผนที่วางไว้
มากกว่าการได้คู่ดูใจ เธอยังได้ติวเตอร์มือหนึ่ง รับอาสาติวเข้มด้วยหลักสูตรกวดวิชาขั้นแอดวานซ์ก่อนงานวิวาห์จะเริ่มขึ้น เธอยิ่งรู้สึกว่าพวกเราเข้ากั๊นเข้ากัน ความสัมพันธ์จึงบังเกิด!
“วันหลังได้ไหมคะ”
“ต้องวันนี้เท่านั้น”
“ทำไมต้องวันนี้ งานแต่งงานของเราอีกตั้งเดือนนะคะ นินว่าไม่ต้องฝึก...ก็ได้”
“ยังไงพี่ก็ต้องสอนนิน เรามาติวเข้มกันจนกว่าจะถึงงานแต่งของเรากันดีกว่า”
ธีราทรพูดอย่างฮึกเหิม ในขณะที่ญาณิณถอดใจ ละ...แล้วแบบนี้จะกินผัดไทยในจานให้หมดได้อย่างไร ในเมื่อความคิดที่ว่าต้องติวเข้มของชายหนุ่มทำให้เธอเริ่มไม่รู้รสชาติของอาหาร ส่วนเขาดันตักกินอย่างว่องไว ดูเอร็ดอร่อยผิดจากตอนแรกลิบลับ