ชีวิตของ เมยาวี  ต้องเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือหลังจาก นันทิภาคย์  ศิริรัตนานนท์  กลับเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์หรูหราของมหาเศรษฐีติดอันดับโลกมันไม่ได้โรยด้วยกุหลาบอีกต่อไปโดยเฉพาะการเผชิญหน้ากับลูกชายคนเดียวของพ่อเลี้ยงเขาออกตัวชัดเจนว่าไม่ชอบหน้าเธอกับมารดาอย่างรุนแรงรอยบาดหมางบางอย่างทำให้เขามองเธอเป็นเพียงลูกไก่ในกำมือที่คิดอยากจะบีบเล่นเมื่อไรก็ทำอยากจะรังแกเมื่อไรก็ได้เมยาวีจึงเลือกที่จะอยู่ให้ห่างเขาแต่มันก็ไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มเลิกตอแยเลิกหาเรื่องและเลิกขโมยจูบจนเธอแอบตั้งฉายาให้เขาว่า…คนเผด็จการจอมขโมยจูบ!

“คุณทะ...ทำแบบนี้ทำไม”หญิงสาวถามเสียงสั่นใบหน้าแดงก่ำทั้งอายทั้งอยากร้องไห้

“ผมก็แค่เอาคืนในสิ่งที่คุณทำกับผมเท่านั้นเอง”

เมยาวีตัดสินใจเงยหน้าสบตาผู้ชายฉวยโอกาสเป็นครั้งแรก

“เมย์ทำอะไรคุณคะ”

นันทิภาคย์ยิ้มมุมปากยื่นใบหน้าไปใกล้ใบหน้าขาวผ่องจนฝ่ายนั้นรับรู้ไอร้อนจากลมหายใจของเขา

“ก็ตอนที่อยู่สระน้ำไงล่ะสาวน้อยคุณทำผมเจ็บยังจำได้ใช่ไหม”

“เมย์ไม่ได้ตั้งใจก็บอกแล้วว่าเส้นมันกระตุก”

นันทิภาคย์หัวเราะเบาๆกับข้ออ้างที่เธอยกมามันฟังไม่ขึ้นเลยสักนิด

“ถ้าคุณอ้างว่าที่คุณทุ้งศอกใส่ผมเป็นเพราะเส้นกระตุกถ้างั้นที่ผมจูบคุณก็เพราะความหื่นของผมมันกระตุกเหมือนกันผมไม่ได้ตั้งใจ”