เฉิน ลู่หาน แกนเบิร์ก มหาเศรษฐีลูกครึ่งอเมริกัน-ฮ่องกงผู้มีชื่อเสียงก้องโลก ชายหนุ่มถูกหญิงนิรนามบังอาจบุกรุกเข้ามาในเพนต์เฮาส์สุดหรูของตนในยามวิกาล โทษของเธอคือการถูกกดไว้ใต้ร่างแล้วให้เขาชิมจนอิ่มท้อง แต่มันก็ยังไม่อิ่มหนำ เพราะเขาต้องการผูกขาดเจ้าหล่อนไว้เป็นสมบัติของตัว!
เพราะความไว้เนื้อเชื่อใจผู้จัดการส่วนตัว หยกธกา ธารธารินทร์ นางแบบสาวชื่อดังจึงต้องหนีหัวซุกหัวซุนเมื่อถูกอีกฝ่ายขายเธอให้เสี่ยใหญ่ หญิงสาวคิดว่าการหนีครั้งนี้คงรอดพ้นมาได้แล้ว ทว่าต้องมาเสียท่าให้กับมังกรมาเฟียเพียงเพราะเธอหลงเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเขา และแทนที่ชายหนุ่มจะเมตตาปล่อยเธอไป ลู่หานกลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม!
“เสียดายจัง ไม่น่ารีบหลับเลย อืม...ไม่เป็นไรฉันชอบลักหลับ”
เสียงห้าวทุ้มกระซิบกระซาบบริเวณใบหูขาวสะอาด เท่านั้นเองเปลือกตาบางใสก็เปิดขึ้น พร้อมขยับกายไปชิดขอบเตียงอีกด้าน แต่มือหนาคว้าหมับเข้าหาอกแล้วพลิกกายทาบทับอย่างรวดเร็วไม่ให้หยกธกามีเวลาตั้งตัวต่อต้าน
“จะทำอะไรของคุณ มันดึกแล้วนะคะ”
“มังกรอยากรัดเหยื่อ”
“ฉันไม่ยอมหรอก อื้อ ถอยไปสิ”
ลู่หานยิ้มเจ้าเล่ห์ ถ้าเขาถอยก็อย่ามาเรียกเขาว่าลู่หานเลย ตอนนี้เขาอยากเขมือบเจ้าหล่อนจะแย่ อยากกกกอดร่างนุ่มนิ่มนี้ที่ตราตรึงอยู่ในหัวใจ
“คุณลู่หาน ปล่อยสิ ฉันง่วงนอน”
“เธอก็นอนไปสิ เดี๋ยวฉันจัดการเอง” ดวงตาคู่คมจับจ้องใบหน้าเนียน จงใจเบียดบดร่างกายของตัวเองกับหญิงสาว ปฏิกิริยาที่ได้รับแม้คนตัวเล็กกว่าจะพยายามต่อต้าน แต่แรงอันน้อยนิดของเจ้าหล่อนหรือจะทำให้เขาสะดุ้งสะเทือน
“เอาแต่ใจ บ้าอำนาจ”
