เมื่อน้องสาวบังเกิดเกล้าต้องการถอนหมั้นกับผู้ชายที่ทั้งหล่อและรวยอย่าง ศศิน เพียงเพราะเขาประสบอุบัติเหตุจนต้องสูญเสียการมองเห็น ณาริน ในฐานะพี่สาวที่แสนดีจึงต้องยอมบากหน้าเอาของหมั้นไปคืนให้ฝ่ายชายถึงภูเก็ต แต่เมื่อไปถึง ชายหนุ่มกลับทึกทักเอาเองว่าเธอคือคู่หมั้นสาวใจร้ายที่เดินทางไกลมาเพื่อดูแลเขาตามคำสั่งของบิดา และศศินเองก็ตั้งใจแล้วว่าจะตอบแทนความใจร้ายของเธออย่างสาสม! แต่เหตุการณ์ทุกอย่างกลับไม่เป็นไปดังหวัง เมื่อนานวัน ความอ่อนหวานที่เขาไม่เคยได้พานพบกลับยิ่งทำให้หัวใจแกร่งนั้นสั่นไหว จากที่ตั้งใจจะ ‘สั่งสอน’ ก็กลายเป็น ‘ง้องอน’ ไปเสียอย่างนั้น!
“คุณศศิน!” ณารินร้องด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าจะถูกเขาจับมือไว้เสียแน่นหนา
“คิดนานไหมกว่าจะตัดสินใจมาหาฉัน” เขาถามเสียงแข็งกระด้าง ก่อนที่มือทั้งสองข้างจะตวัดเข้าสวมกอดร่างหญิงสาวเอาไว้
เพียงพริบตาเดียว ณารินก็มานั่งอยู่บนตักของเขา มิหนำซ้ำชายหนุ่มยังก้มหน้าลงมาหาเสียจนลมหายใจอุ่นๆ ของเขาปะทะเข้าที่ข้างแก้มนวล
“ปล่อยค่ะคุณศศิน” หล่อนว่าพลางใช้สองมือพยายามดันหัวไหล่หนาของเขาให้ออกห่าง
“ว่าไง” เขาพูดเสียงแข็ง “ฉันถาม ทำไมไม่ตอบล่ะ”
“อะไรกันคะ” หล่อนถามอย่างงุนงง
“ฉันถามว่าเธอใช้เวลาคิดนานไหมกว่าจะตัดสินใจมาหาฉันได้ ทั้งที่ฉันร้องขอไปนับครั้งไม่ถ้วน เธอก็ยังใจร้ายไม่ยอมมาดูแลฉันเลย ดารารัตน์”
หญิงสาวได้ยินชื่อที่ออกจากปากของเขาแล้วก็ถึงใจหายวาบ นี่เขาคิดว่าหล่อนคือดารารัตน์ซึ่งเป็นคู่หมั้นสินะ
“เดี๋ยวค่ะคุณศศิน คุณเข้าใจผิดไปใหญ่แล้ว ฉันไม่ใช่...”
เสียงของหล่อนขาดหายไป เพราะในจังหวะนั้นศศินได้กดริมฝีปากของเขาลงมาประทับจูบหล่อนเสียจนไม่สามารถจะเอื้อนเอ่ยอะไรออกมาได้อีก!