แพรวดาว สาวสวยสุดเซ็กซี่ที่ไม่ว่าใครได้เห็นเป็นต้องตกหลุมรัก แสร้งซ่อนตัวอยู่ในคราบของป้าแก่ แต่งตัวคร่ำครึเหมือนวัตถุโบราณ สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดก็คือผู้ชายเจ้าชู้ แต่ดูเหมือนยิ่งเกลียดก็ยิ่งเจอ ไอ้ปากปีจอจอมเจ้าชู้นั่นดันมาเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทซึ่งเป็นผู้มีพระคุณของเธอเสียได้ ดังนั้นเจอกันทีไรเป็นต้องทะเลาะและลงไม้ลงมือใส่กันทุกที
แล้วดูสิว่าตั้งแต่เจอกับนายปากปีจอนั่น ชีวิตของเธอต้องปั่นป่วนมากมายขนาดไหน วันดีคืนดีเธอก็ถูกจับมัดมือชกให้ต้องแต่งงานกับหมอนั่นเสียได้ ชิชะ! อย่าได้หวัง สาวสวยพราวเสน่ห์อย่างเธอมีดีมากกว่าจะไปจมอยู่กับไอ้คนปากปีจอจอมเจ้าชู้ แต่ทำไมนะ เธอยิ่งดิ้นหนีกลับยิ่งถลำลึก ใครก็ได้ช่วยด้วย!
เมฆา หนุ่มหล่อสุดร้อนแรงผู้มาดมั่นจนถึงขั้นหลงตัวเองแทบอยากจะเอาหัวโขกข้างฝา เมื่อได้รับรู้ว่าต้องทำงานกับยายป้าแก่ที่เพียงพบครั้งแรกก็ไม่ถูกชะตาเสียแล้ว คนอย่างเมฆาสุดหล่อจะต้องทำงานกับสาวสวยพราวเสน่ห์เท่านั้น ขืนให้ต้องลับฝีปากกับป้าแก่ปากคมทั้งวัน ชีวิตอันเร่าร้อนซู่ซ่าของเขาเป็นต้องดับมอดและเหี่ยวเฉาแน่นอน
แต่พอนานไปการลับฝีปากกับป้าแก่กลับกลายเป็นการจูบปากไปเสียได้ แถมดูเหมือนว่าเขาจะติดใจวัตถุโบราณจนลืมนางฟ้านางสวรรค์ที่เคยลิ้มลองมาหมดสิ้น ดังนั้นเมื่อมีหนทางที่จะครอบครองป้าแก่เอาไว้คนเดียว ยอดชายเมฆาจึงไม่ยอมปล่อยให้หลุดมือไปง่ายๆ เพราะวัตถุโบราณแสนอาถรรพ์ชิ้นนี้มีแต่เขาเท่านั้นที่จะเอาอยู่!
“หอมจัง” เสียงทุ้มเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงทะเล้น ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้หมายจะดอมดมแก้มนวลอีกข้างอย่างย่ามใจ
“อย่านะ” เสียงสั่นเอ่ยห้าม พร้อมกับพยายามเบี่ยงใบหน้าหนีให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
“อะไรนะ ไม่ได้ยินเลย ป้าพูดว่าอะไรนะ” คนขี้แกล้งนึกสนุก ยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกครั้งจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน ไหนจะกลิ่นหอมๆ จากเรือนร่างระหงที่โชยออกมาอีก ยิ่งทำให้เมฆาอยากทำมากกว่าการขโมยหอมแก้มจากคนตรงหน้าขึ้นมาซะดื้อๆ
หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งคู่ปรับยื่นหน้าเข้ามาใกล้ หัวใจของเธอมันก็ยิ่งเต้นรัวเร็วราวกับกลอง จนต้องพยายามร้องบอกตัวเองให้สงบ อย่าตื่นเต้นไปกับสิ่งที่ไอ้ปากปีจอทำกับเธอ
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้” แพรวดาวพยายามทำเสียงให้นิ่งที่สุด แต่ทว่ามันกลับยิ่งสั่นอยู่จนเธอเองรู้สึกได้
“ทำไมเสียงสั่นขนาดนั้นล่ะป้า หรือว่าจะหิวข้าว แหมๆ หิวก็ไม่บอก เดี๋ยวสุดหล่อจัดให้” ไม่พูดเปล่า เมฆายื่นหน้าเข้าไปหมายจะจูบ