อดีตรักระหว่างเขากับเธอเรียกได้ว่าจัดจ้านและร้อนระอุปานลาวา มันคือความรักที่เกินกว่าคำว่าอิ่มเอมทั้งทางกายและใจ ผู้พันฟามัส หลงใหลคลั่งไคล้ มุกมณี อย่างไม่คิดว่าชีวิตนี้จะสามารถหลงใครได้ขนาดนี้
แต่เขากลับโดนเทแบบไม่ไว้หน้า!
มุกมณีหายตัวไปอย่างลึกลับ แต่นั่นก็ไม่เกินความสามารถของนายทหารลูกชายของชีคผู้ปกครองประเทศ ชายหนุ่มผู้อกหักรักคุดกางกรงเล็บออกมาเมื่อได้เจอเธออีกครั้ง กักขังเธอไว้และสะสางปัญหาหัวใจแบบดุเดือดเลือดพล่าน เฉกเช่นที่เขาเคยไล่ล่าศัตรู เพียงแต่เปลี่ยนจากป่าดงมาเป็นบนเตียงคิงไซซ์!
“ฉันบอกให้เธอหุบปากไงมุก” น้ำเสียงเย็นยะเยือกบอกให้รู้ว่าเจ้าตัวโมโห อะไรคือพอเถียงไม่ได้ก็มาทำกลบเกลื่อนด้วยความโกรธ แบบนี้ก็มีด้วย
มุกมณียิ้มเยาะใส่เขา นั่นทำให้สันกรามเขากระตุก คงหงุดหงิดที่เจอคนรู้ทัน
“ยิ้มบ้าอะไร”
“โกรธฉัน แทนที่จะรีบเหวี่ยงฉันออกไปจากชีวิต แต่นี่อะไร ลากมาด้วย มันแปลกๆ ไหมล่ะ”
“ไม่แปลก ฉันจะเอาเธอไปขัง ให้ไอ้สังกัดที่เธอทำงานให้มันรู้ว่าไม่ใช่แค่มันที่แน่”
“ผู้พัน มันใช่เรื่องไหม”
“ใช่หรือไม่ฉันก็ทำมันลงไปแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอกที่รัก เธอได้สาสมใจกับฉันแน่ๆ ยายนักโทษ” เสียงเขาลอดไรฟัน ดูจะเดือดกับเธอเหลือเกิน บางทีเหมือนจะดี แต่บางทีเขาก็โคตรร้าย
“ฉันต้องยอมเป็นนักโทษสินะ”
“ไม่อยากเป็นก็ต้องเป็น”
“เผด็จการ” ไม่มีเสียละที่จะยอมลดละให้เขา งานนี้มีถกเถียง แม้ตัวเองจะเป็นฝ่ายผิดเต็มประตู
“อยากด่าอะไรก็เชิญ แต่ทำใจไว้เลย ว่าเธอไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวันแน่ๆ”
