หมอรามาน อัลราฟาล ศัลยแพทย์หนุ่มผู้ปิดตายหัวใจมายาวนาน ถูกสาวน้อย พรีมรตา ที่เพิ่งจะโตสะพรั่งประชิดติดตัวชนิดหายใจรดต้นคอ ความแข็งกระด้างที่ฉาบปิดไว้ภายนอกกำลังจะพังทลายลง เขาจึงเลือกตอบโต้ด้วยความมึนตึงและหมางเมิน แต่หัวใจที่มันเต้นผิดจังหวะก็ใช่ว่าจะไม่รู้สึกอะไร ถึงพริกแสบอย่างพรีมรตาจะเผ็ดร้อนเด็ดดวงแค่ไหน แต่ก็ยังสู้ความร้อนในกายของหมอรามานไม่ได้!
“พรีมรตา”
“คะคุณหมอ”
“มองฉันทำไม มองอะไรนักหนา ฉันไม่ใช่ดารา”
“แต่หมอหล่อกว่าดารานายแบบบางคนอีกนะคะ”
“เพื่อนเล่นหรือไง”
ให้ตายสิ ทำไมแค่เห็นเธอ เขาก็เสียการควบคุมจนต้องแสดงออกมา ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องดีเลย
“ถ้าคิดจะทำอะไรที่มันแก่แดดก๋ากั่นจนเกินตัว ก็เลิกล้มเสียเถอะ ฉันจะไม่เสียเวลาหรือเสียหัวใจให้ผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น ฉันหวงความโสด ฉันไม่พร้อมรักใคร เข้าใจตรงกันนะ”
คนยืนนิ่งฟังเม้มปากแน่นเป็นเส้นตรง
“พริกไม่เชื่อหรอกค่ะ ว่าหมอจะโสดไปได้ตลอดชีวิต”
“นั่นมันเรื่องของฉันเด็กน้อย”
“พริกโตแล้ว เป็นสาวเต็มตัวแล้วค่ะ ไม่ใช่เด็กถักเปียใส่คอซองไปโรงเรียนแบบที่หมอเคยเห็น”
“แต่สำหรับฉันแล้ว ในสมองในสายตา เธอยังเด็กมาก อายุเพิ่งยี่สิบเอ็ด เราอายุห่างกันเกินไป ฉันรักเธอไม่ได้”
“รักไม่ได้ หรือโกหกตัวเองว่าไม่ต้องการรักกันแน่คะหมอ”
“พรีมรตา!”
