หัวใจยังไม่ทันจะแข็งแรงดี ชีคราเชด ฟาเชเชส ต้องมาร่วมโปรเจ็กต์ใหญ่กับ แชมเปญ ผู้หญิงสายอ่อย สายอ้อน เป็นจอมยั่วยวนที่ขยันก่อกวนหัวใจสุดๆ เธอรุกประชิดตามติดแบบหายใจรดต้นคอ แล้วจะให้เขาเย็นชาหน้างอยังไงไหว...
ถึงความสวยเซียะ เปรี้ยวจี๊ดของเธอจะไม่ตรงสเปก แต่แชมเปญก็ไม่คิดจะยอมแพ้ โอ๊ย! ความหยิ่ง นิ่งขรึม นี้โคตรโดนใจเธอ
ธุรกิจก็จะร่วมลงทุน หัวใจของหุ้นส่วนใหญ่ก็หวังจะเทกโอเวอร์ เธอจึงต้องบริหารเสน่ห์ ปรับกลยุทธ์เชิงรุกเพิ่มความเข้มข้นในการจีบ เจอเธอเล่นใหญ่ขนาดนี้แล้ว ก็ต้องมีใจสั่นกันบ้างละน่า!
“เราไม่จำเป็นต้องยิ้มเรี่ยราดให้คนที่ยังไม่สนิท”
สาวเจ้าแกล้งถอนหายใจดังๆ ถอดรองเท้าที่สวมแล้วยื่นปลายเท้าไปแตะขาของเขาแล้วค่อยๆ ไล้ขึ้นลงยั่วๆ ปากก็ชวนคุย แต่กิจกรรมใต้โต๊ะที่มีผ้าสีขาวคลุมอยู่กำลังสร้างความปั่นป่วน
“คุณแชมเปญ”
“เรียกเปญทำไมคะ” ทำหน้าและน้ำเสียงอ้อนๆ แกล้งตักของหวานเข้าปาก เท้าเล็กๆ ยังคงไล้ไปมาต่อเนื่อง เขาถอยขาหนีเธอก็ตามติด หนีได้หนีไป ทนได้ทนไป จะยั่ว!
“หยุด”
“ไม่หยุดหรอก” ทำไมต้องหยุด แกล้งคนสนุกออก โดยเฉพาะแกล้งคนหน้านิ่งที่พยายามทำตัวไม่รู้สึกรู้สาอะไร เธอจะงัดทุกกลเม็ดเพื่อยั่วยวนหัวใจและร่างกายของเขา
“ดื้อ”
“นอกจากแม่กับพี่ชาย ก็มีท่านชีคนี่แหละที่บอกว่าเปญดื้อ”
“คุณดื้อ”
“ก็คนหล่อๆ ตรงหน้าทำให้อยากดื้อทำไมล่ะคะ” โบ้ยให้เป็นความผิดของเขาซะเลย อยากทำนิ่งใส่ดีนัก เพราะเขาทำให้เธอต้องพยายามมากขึ้นแล้วยังต้องหาให้หลายวิธีด้วย คนไม่ง่ายแบบเขาทำให้เธอรู้สึกมีความซับซ้อนในชีวิตเพิ่มเข้ามาหลายอย่าง อย่างน้อยก็คือต้องคิดว่าจะทำอย่างไรจึงเอาชนะใจเขาได้
“แชมเปญ”
“เรียกเสียงดังทำไมคะ แน่ะ ขบกรามด้วย โมโหอะไรนักหนา”
