ถึงแม้ ธนภัทร จะไม่พอใจที่ต้องรับหน้าที่เป็นผู้ปกครอง อมีนา ภายใต้ทะเบียนสมรสเสมือนพันธะให้เธอดิ้นไม่หลุด ถ้อยคำหมิ่นแคลนพร้อมกับอาการขี้หึงที่ชอบกำเริบขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เป็นสัญญาณเตือนให้ ธนภัทรต้องตรวจสอบหัวใจตัวเอง
เขาคือผู้ปกครองหล่อนก็ใช่!
เป็นสามีหล่อนก็ใช่เช่นกัน!
ถ้าจะหึงหล่อนขึ้นมา แล้วมันจะผิดอะไรล่ะ ว่าไหม!
“คุณใหญ่! คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงคะ! แล้ว แล้ว แล้วมานอนบนเตียงของฉันได้ยังไง ใครอนุญาต ลงไปเดี๋ยวนี้นะ”
“เอาเข้าไป โวยวายเข้าไป ไม่คิดจะฟังกันบ้างเลยใช่ไหม”
“คุณใหญ่ทำอะไรฉัน!”
“ปล้ำ! เสร็จเรียบร้อยแล้วด้วย”
“กรี๊ดดด คุณใหญ่บ้า คุณใหญ่ใจร้าย ฮือ ฮือ ออกไปเลยนะ” หญิงสาวโวยวายอีกครั้งทั้งน้ำตา เพราะคิดว่าเขาทำแบบนั้นจริงๆ โดยที่ไม่สำรวจตัวเองเสียก่อน แต่มันกลับกลายเป็นเรื่องสนุกของชายหนุ่มไปเสียแล้วสิ
“ยังจะมายิ้มอีก ไล่แล้วก็ยังไม่ไป พอใจคุณหรือยัง”
“ยัง! เพราะถ้าจะให้พอใจมันต้องแบบนี้” เขาขยับเข้าไปประคองใบหน้าสวยเอาไว้ แล้วโน้มลงไปประกบจูบปากหวานที่โวยวายทันที
“ถ้าเธอถามอีกครั้งว่าพอใจหรือยัง ตอบได้เลยว่ายัง”
