โอ๊ย! สัญญาแต่งงานหนึ่งปีเธอขอฉีกทิ้ง  น้องพายน์   ยอมรับว่าหลงรัก พี่หมอภัทร  มานาน แถมอีกด้านของพี่หมอก็ไม่ได้ใสๆ ตามภาพลักษณ์ที่สร้างไว้ ยามอยู่กับเธอทีไรเขาพร้อมจะหื่น...เอ๊ย! ดุใส่ทุกที

          อาจารย์หมอไม่ตรงปก ฟ้องใครได้บ้าง  นายแพทย์วีรภัทรที่แสนเย็นชาต่อสตรีไม่มีอยู่จริง 

          เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน...เธอขอต่อสัญญาออกไปอีกสักห้าสิบหกสิบปี จะได้ซุกซบอยู่ภายใต้เสื้อกาวน์ตัวนั้นไปนานๆ

          “พรุ่งนี้เวรอะไร”

          “พรุ่งนี้เวรออฟค่ะ พายน์ไม่ได้ขึ้นเวร”

          “งั้นก็ดี” แม้จะเขินอายอยู่มาก แต่คราวนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ เธอต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง

          “ที่พี่หมอเคยบอกว่าไม่อยากแต่งงานนี่คือเรื่องจริงใช่ไหมคะ”

          “เคยพูดเหรอจำไม่เห็นได้เลย”

          “แต่ว่า…”

          ประโยคจากริมฝีปากเล็กสิ้นสุดลงตรงนั้น เพราะริมฝีปากอุ่นจัดที่ฝังแน่นลงมา และภัคร์พิมลก็เพิ่งจะรู้ตอนนี้เองว่าวีรภัทรถามเรื่องตารางเวรของเธอทำไม...