โลกมักจะเหวี่ยงคนในอดีตให้กลับมาเจอกันเสมอ โดยเฉพาะมนุษย์ ‘แฟนเก่า’
กลิ่นอายความร้ายกาจ ความดุโหด เป็นที่เล่าลือไปทั่วแถบทะเลทราย ชีควาเซม อัลชุสมาน ผู้สร้างกำแพงหัวใจหนาและสูงชัน ไม่เคยมีสตรีนางใดทำให้เขาพอใจจนอยากครอบครอง เหตุเพราะถูก แพทย์หญิงปาลิน บอกเลิกจนเจ็บปวดแสนสาหัส
ทว่า...ไหนๆ โลกมันก็กลมจนทำให้เธอวนกลับมาอีกรอบ คงมีแต่คนโง่เท่านั้นที่คิดจะปล่อยเธอไป การกลั่นแกล้งให้คนรักเก่าอกสั่นเพราะถูกเขาปั่นประสาทกำลังทำให้ชีควาเซมสนุก เพราะปะทะกันทีไร ก็มีแต่เขาที่เป็นฝ่ายได้กำไร!
“ปล่อยเลย ฉันไปทำอะไรให้ฮะ” กระแทกเสียงใส่หน้าอย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
เจ้าของร่างสูงใหญ่ดันร่างบางไปด้านหลัง เธอล้มลง เพราะแขนสองข้างถูกมัดไพล่หลังจึงทำให้เธอเป็นรองทุกอย่าง
“อย่าถามว่าทำอะไรให้”
“เลว”
แล้วเธอก็พุ่งปากมากัดปากของเขาจนเลือดออก ยายหมอซาดิสม์ เขาว่าวันนี้จะไม่ทำให้เธอเจ็บตัวแล้วนะ นี่ยังจะหาเรื่องก่อนอีก แต่เจ็บแค่นี้ถือว่าเบสิก เพราะเธอจะต้องเจ็บแบบทรมานแน่ๆ คนเจ้าแผนการยิ้มเหี้ยมๆ
“อ๊ะ นี่ เจ็บนะ”
“แล้วกัดก่อนทำไม” พอเป็นอิสระ ปากได้รูปก็ขบกัดบนซอกคอขาวผ่อง ดูดแรงๆ จนขึ้นรอย บอกแล้วไง ถ้าเธอดุก่อน เขาก็จะดุกลับให้หนักกว่า มันคือการเอาคืน
“แล้วมัดฉันทำไมเล่าคนโรคจิต”
“คงจริง” ก็ยอมรับแบบหน้าดุดัน
“ปล่อย”
“แล้วคิดว่าฉันจะปล่อยไหมปาลิน คิดว่าคนอย่างวาเซมจะปล่อยเหยื่อที่มาให้เคี้ยวถึงปากหรือเปล่า”
