โจนาธาน โชว
เขามันพวกอคติบังใจ มองโลกในแง่ร้าย เป็นผู้ชายมั่นหน้าคิดว่าเธอวางแผนเพื่อจับเขาเอามาเป็นสามี ใครบอกว่าเธออยากเป็นนายหญิงตระกูลโชวกันเล่า! ให้ฟรียังไม่เอาเลย
ลิชา ณัฐลิน
‘ไร้เดียงสา’ ยายนี่น่ะเหรอไร้เดียงสา เขาอยากจะหัวเราะให้ขาดใจตายไปเลย ใครไม่มาโดนฤทธิ์เดชคงไม่รู้หรอกว่าเธอร้ายกาจเพียงใด ภายใต้ใบหน้าอ่อนเยาว์สวยใสนั่นแหละ คือเครื่องมือล่อเป้าอย่างดีทีเดียว เธอจงใจยั่วยวนเขาด้วยหน้าอกคัปซีที่ยากจะห้ามใจ จนหลวมตัวตกเป็นของเธอ แล้วหลังจากนั้นก็จะบังคับข่มขู่ให้ เขาต้องแต่งงานด้วยตามแผนของเธอละสิ!
“คุณหายเมื่อยหรือยังคะ” เมื่อมองนาฬิกาก็เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว เธอคิดว่าเขาน่าจะหายเมื่อยได้แล้ว
“ยัง”
“แต่ฉันนวดให้คุณมาสองชั่วโมงแล้วนะคะ” ตอนนี้กลายเป็นเธอเสียเองที่เมื่อยไปหมด เจ็บทั้งมือเจ็บทั้งใจที่ไม่สามารถซ้อนแผนเขาได้สำเร็จ
“พอก่อนก็ได้ แต่พรุ่งนี้ฉันขออาหารเช้าตอนหกโมงเช้านะ”
“หกโมงเช้า!! ฉันทำอาหารให้คุณก่อนแล้วค่อยขึ้นมาทำความสะอาดห้องได้ไหมคะ”
เพราะเป็นกฎที่เขาตั้งไว้ว่าจะต้องทำความสะอาดห้องตอนที่เขาอยู่ด้วยเท่านั้น แล้วถ้าเขาลงมากินข้าวตอนหกโมง เธอก็ต้องขึ้นไปทำความสะอาดตอนตีสี่ลงมาทำอาหารตอนตีห้าน่ะสิ นี่เท่ากับว่าเธอต้องตื่นตั้งแต่ตีสามครึ่งหรือเนี่ย
“ไม่ได้ ฉันไม่ไว้ใจเธอ”
“ถ้าฉันจะทำอะไรคุณจริง ตอนนี้ฉันก็สามารถฆ่าปาดคอคุณได้สบายๆ เลย ไม่ต้องรอถึงตอนทำความสะอาดหรอกค่ะคุณชาย”
“อย่างนั้นเหรอ...” อยู่ๆ คนที่นอนคว่ำหน้าก็พลิกสถานการณ์มาเป็นข้างบนแทนเมื่อคว้าเอาคนปากเก่งมายัดใต้ร่างตัวเองได้อย่างรวดเร็ว
“อ๊ะ!!” ลิชาได้แต่ร้องด้วยความตกใจเมื่อตกอยู่ภายใต้ร่างอันแข็งแกร่งของเขา ยิ่งเห็นใบหน้าคมเข้มที่ห่างออกไปเพียงคืบก็ยิ่งทำให้ต้องกลั้นใจด้วยความหวาดหวั่น
“อยากแต่งงานกับฉันจริงๆ ใช่ไหมคะ” ลิชาไม่มีทางเลือก เมื่อช่วยเหลือตนเองไม่ได้ เธอจึงจำต้องงัดเอาไม้ตายขึ้นมาสู้
“บ้าเอ๊ย!!”
