คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหม
     คำถามแสนเชยที่ใครได้ยินก็คงพากันหัวเราะ 
     แต่ไม่ใช่สำหรับ  นาวาอากาศตรีธนวรรธน์  นักบินขับไล่แห่งกองทัพอากาศไทย 
     เพราะเขาเชื่อว่าพรหมลิขิตกำลังส่งพยาบาลสาวชุดขาวมาให้ในช่วงเวลาและจังหวะที่พอเหมาะพอดี
     ก่อนหน้านี้  บัวบุษยา  อาจจะไม่เชื่อ 
     แต่การได้เผชิญหน้ากับเขาโดยไม่คาดคิดหลายครั้งหลายครา เธอก็ต้องเปลี่ยนใจ 
     เขาหล่อ เท่ แถมยังขี้อ่อย เอาเสน่ห์มาโปรยใส่เธอสุดฤทธิ์ 
     ต่อให้เป็นผู้หญิงใจหินก็คงไม่อาจใจแข็งได้แน่นอน!
     “คุณ...ยืนอยู่นานแล้วเหรอคะ” เสียงที่ถามนั้นแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ
     “ก็ทันได้ยินคุณอธิบายว่าผมเซ็กซี่ขนาดไหน”
     ริมฝีปากบางเม้มแน่น แก้มเนียนร้อนผ่าวยิ่งกว่าเดิม
     ‘ขายขี้หน้าไหมยายบัวเอ๊ย!’
     “ผมดีใจที่คุณคิดว่าผมเซ็กซี่ แต่ผมยังเซ็กซี่ได้มากกว่านี้อีกนะ โดยเฉพาะเวลาไม่มีอะไรมาปิดบัง” เขาไม่ได้แค่พูด แต่เขาขยิบตาให้เธอด้วย!
     โอ๊ยยย หัวใจเธอเกือบจะวายอยู่แล้ว! 
     “บัว...” เสียงทุ้มต่ำห้าวลึกเอ่ยเรียกชื่อเธอ และมันเป็นเสียงที่ทำให้เจ้าของชื่อรู้สึกสั่นสะท้านไปทั้งร่าง
     ดวงตาคมคู่นั้นเป็นประกายแวววาว เขาผละจากจุดที่ยืนอยู่ เดินเข้ามาหาเธออย่างช้าๆ และหยุดก่อนจะถึงตัวเธอเพียงแค่หนึ่งก้าวเท่านั้น ความสูงที่ต่างกันบังคับให้คนร่างเล็กกว่าต้องช้อนดวงตาขึ้นมอง
     “ครั้งที่สามแล้วนะที่เราบังเอิญเจอกัน ตอนนี้คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือยัง”
     เชื่อแล้ว! อย่างไม่ต้องสงสัย!