เพราะเคยถูกผู้หญิงที่รักสลัดทิ้ง ทำให้ “ชวกร” มหาเศรษฐีหนุ่มหล่อผู้แสนเย็นชาใช้ชีวิตอย่างคนไร้หัวใจ เขาไม่มีวันลืมสิ่งที่เธอทำกับเขาไปได้ และเมื่อมีโอกาสได้ล้างแค้น ไฉนเลยเขาจะปล่อยโอกาสไป เขานำเธอมาเป็นเชลยรักที่คอยบำรุงบำเรอความใคร่ มุ่งมั่นที่จะทำให้ชีวิตของเธอพบแต่ความเจ็บปวดรวดร้าวที่สุดให้สาสมกับสิ่งที่เธอเคยทำไว้กับเขา
แต่เมื่อได้เห็นน้ำตาของเธอ หัวใจที่เคยคิดว่าด้านชากลับมีความรู้สึกขึ้นมา แม้ทุกครั้งที่ทำให้เธอเสียใจนั้น เขาจะรู้สึกสะใจอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เท่ากับความปรารถนาที่จะปลอบประโลมเธอ จนต้องถามตัวเองบ่อยครั้งว่าสิ่งที่เขาต้องการนั้น แท้จริงคืออะไร การแก้แค้น ความเจ็บปวด ความรักของเธอ หรือเขาก็แค่ต้องการความรักกลับคืนมา!
เพื่อความสุขและความปลอดภัยของผู้เป็นมารดา “ฐิตาภรณ์” จำต้องทำร้ายหัวใจตัวเองและหัวใจของชายผู้เป็นที่รักเพื่อไปแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่งที่เขาตั้งใจใช้เธอบังหน้ารสนิยมบางอย่างของเขาเท่านั้น ตลอดหลายปีจนกระทั่งเธอเป็นอิสระ เธอไม่เคยลืมความรักครั้งแรกของเธอได้เลย แต่เขากลับเห็นเธอเป็นแค่นางบำเรอสนองความใคร่ ไม่เคยคิดจะมอบความรักให้แก่เธออีก เมื่อไรเขาถึงจะเข้าใจเธอ เมื่อไรเขาจึงจะให้อภัยและยอมให้ความรักแก่เธออีก หรือจะต้องรอให้เธอหัวใจสลายตายไปเสียก่อนอย่างที่เขาต้องการ!
“หยุดร้องไห้ได้แล้ว! เธอคิดหรือว่าฉันจะใจอ่อนกับน้ำตาของเธอ ผู้ชายอย่างฉันมันเจ็บแล้วจำ ไม่มีวันตกหลุมพรางผู้หญิงแพศยาหิวเงินอย่างเธออีกหรอก”
“เกลียดกันมากนัก รังเกียจเดียดฉันท์กันมากนัก แล้วทำไมถึงซื้อฐิตามาล่ะคะ คุณยอมเสียเงินมากมายซื้อผู้หญิงที่ไม่มีดีอะไรเลยมาทำไม ลงมาเกลือกกลั้วให้เสียเกียรติของคุณทำไมกัน!”
“เพราะฉันอยากแก้แค้นไง” ชวกรโต้กลับเสียงดุดันพลางเดินเข้ามาบีบคางมนเอาไว้แรงๆ เพื่อไม่ให้หันหน้าหนี ทำให้หญิงสาวต้องร้องครางออกมาด้วยความเจ็บ
“ฉันรู้ว่าเธอกับแม่เห็นแก่เงิน ฉันเลยปรนเปรอเงินให้ไง แค่เศษเงินไม่กี่ล้านก็ทำให้เธอกับแม่ตาโตจนยอมขายตัวให้กับฉันแล้ว มันช่างน่าสมเพชสิ้นดี ร้องไห้ทำไม เจ็บปวดใช่ไหม เสียใจมากใช่ไหม ถ้าใช่ก็ร้องออกมาให้มากๆ เลย เพราะฉันชอบมันมาก ฉันมีความสุขทุกครั้งที่เห็นเธอเจ็บปวดและเหมือนตายทั้งเป็น อย่าหวังเลยฐิตาภรณ์ อย่าหวังว่าเธอจะเป็นอิสระแล้วออกไปหลอกล่อผู้ชายคนไหนได้อีกต่อไปเลยชั่วชีวิตนี้ ฉันจะกักขังเธอเอาไว้อย่างนี้ไปจนกว่าเธอจะตรอมใจตาย เธอจะต้องทุกข์ทรมานอย่างตายทั้งเป็น!”
