โลแกน กิลเบิร์ต เบื่อหน่ายกับการถูกจับคู่ดูตัวสาวๆ ที่คู่ควรกับเขา จึงคิดจบปัญหาด้วยการดึง พิรดา ที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่มาสวมรอยเป็นคู่รักชั่วคราวเพื่อตบตาครอบครัว ‘กฎ’ ของเขาคือ จะไม่มีการ ‘รุกล้ำ’ ทางกายเกินความจำเป็น โลแกนรู้ดีว่าความจืดชืดและอ่อนต่อโลกของหญิงสาวนั้นไม่ใช่สเปค หล่อนไม่อึ๋ม ไม่สะบึม ไม่มีสะโพกดินระเบิด แต่ให้ตายเถอะ ไอ้ที่เรียบๆ แบนๆ นั่นมันล่อตาล่อใจเขาชอบกล!
“ถามจริง เธอจูบไม่เป็น หรือว่า...ไม่เต็มใจให้ฉันจูบ”
จมูกของเขากดลงเบาๆ บนแก้มเธอ หัวใจของพิรดาเต้นแรงจนแทบกระดอนออกจากอก รสชาติจากปลายลิ้นของเขายังอบอวลอยู่ในโพรงปากเธอไม่ทันจางหาย
“ฉัน...จูบไม่เป็นค่ะ”
“งั้นก็แสดงว่าเธอเต็มใจสินะ”
“คุณโลแกน”
สติที่ยังเหลืออยู่น้อยนิดสั่งการให้เธอดันตัวเขาออก แต่มันไม่ง่ายเมื่อตัวเธอถูกรวบอยู่ในอ้อมกอดหนาแน่นของเขาแล้ว และเขาไม่ปล่อยเธอง่ายๆ
“เราไม่ควรทำแบบนี้นะคะ มันอยู่นอกเงื่อนไขของเรา” เธอฝืนบังคับให้ตัวเองพูดมันออกมาทั้งที่ร่างกายแทบจะอ่อนแรงปวกเปียกจากการถูกเขาสัมผัสอย่างแนบแน่น
“ฉันคิดว่าเราละเมิดกฎกันไปตั้งแต่คืนที่เราอยู่ด้วยกันบนรถแล้วเสียอีก”
