ใครจะคิดละว่าวันหนึ่ง กรรณิการ์  จะเจอเพื่อนเก่าที่ไม่อยากจะเล่าเลยว่าเคยหลงรักเขาแล้วก็แห้ว แต่ไหงมาเจอกันอีกครั้ง เขาพาเธอในสภาพไม่เต็มร้อยเท่าไรไปเก็บไว้ในห้องนอนทั้งคืน เธอไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเอง แต่หลักฐานมันก็ทนโท่ละนะว่า จอมพล  คิดไม่ซื่อ ผู้หญิงโสดอยู่ในโหมดแอบรักอย่างเธอกำลังจะก้าวลงจากคานด้วยความมั่นใจ!

          “โรแมนติกเป็นบ้า”

          เขาพูดพร้อมกับมองไปยังดวงอาทิตย์ที่กำลังบอกลาท้องฟ้า ก่อนจะยกมุมปากเมื่อนึกอะไรสนุกๆ ขึ้นมาได้ เขาหันมามองเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

          “บรรยากาศเหมาะกับคู่รักมากเลยนิ่มว่าไหม หรือไม่ก็ถ้ามีใครถูกบอกรักในบรรยากาศแบบนี้คงลงเอยกันทุกราย”

          แน่ละ จอมพลรู้ว่าเธอมีความรู้สึกอย่างไรต่อเขา รู้มาตลอดแต่เขาก็ยังคบเธอในสถานะเพื่อนได้ และยังชอบแกล้งเธอเล่นแบบนี้อยู่บ่อยๆ ชอบเวลาที่เห็นอีกฝ่ายต้องรีบกลบเกลื่อนสีหน้าเวลาเขาแกล้ง 

          “มันก็ไม่เสมอไปหรอกเสือ” คล้ายริมฝีปากที่เอื้อนเอ่ยนั้นกำลังคลี่ยิ้ม จอมพลเหมือนถูกสะกดให้รอฟังสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังจะบอก

          “ถ้ามันเป็นจริงอย่างนั้นพรุ่งนี้เสือคงบอกรักเรา”