บริทซ์ทาเนียน คาลาเซเลียน คือมือสังหารในตำนานของหน่วยแบล็กที่มีประสบการณ์ ห้ำหั่นมาอย่างโชกโชน ของรางวัลมีชีวิตที่เข้าใจว่าเพื่อนรักส่งมาให้ทำเอาอุดมการณ์ของเขาเริ่มไขว้เขว ชายหนุ่มใช้วิธีงี่เง่าเพียงเพราะต้องการรั้งผู้หญิงคนหนึ่งไว้กับตัวเอง และเขาก็เพิ่งรู้ว่าแผนการสำหรับจัดการศัตรูที่มีในหัวมันใช้จัดการกับหัวใจตัวเองไม่ได้!
สาริสา หนีการถูกบังคับแต่งงานมาด้วยความอดสู เสมือนถูกเสือไล่ล่าแล้วมาปะจระเข้ตัวเขื่อง เธอไม่ได้ถูกลากเข้าถ้ำ แต่ถูกเขาขังไว้บนยอดหอคอยของปราสาทหลังใหญ่ ปีศาจร้ายที่เคลือบฉาบไว้ด้วยความเย็นชาจับเธอเด็ดปีกเด็ดหางหมดหนทางจะบินหนี ทางเดียวที่จะเอาคืนได้คือ กุมหัวใจของเขาไว้แล้วลงทัณฑ์ด้วยเรือนร่างเย้ายวนตลอดไป
“จุๆ อย่าโวยวายไป”
“คุณต้องปล่อยฉันไป คุณไม่มีสิทธิ์กักขังฉัน”
“ถ้ามีปัญญาก็ลองหนีออกไปสิ”
“นี่คุณ...”
ครานี้ชายหนุ่มคลี่ยิ้มเหี้ยมๆ ใส่ ขณะเคลื่อนริมฝีปากมาใกล้ใบหูขาวสะอาด
“ทางเดียวที่เธอจะออกจากที่นี่ได้ก็คือ...เธอต้องตายเท่านั้น!”
“ก็ได้...ถ้านั่นเป็นทางเดียว ฉันก็จะตายให้คุณดู”
“เชิญ! เพราะถ้าเธออยากตายจริงๆ ฉันก็จะให้แมวตัวนี้ตายเป็นเพื่อน” ริมฝีปากหยักของบริทซ์ทาเนียนกดลงเป็นรอยยิ้มมีเลศนัย ก่อนจะอุ้มแมวไปยังหน้าต่างแล้วยื่นออกไปสุดแขน “ให้มันลองตายก่อน...ดีไหมสาริสา!”
“ไม่นะ! คุณห้ามทำแบบนั้น” หญิงสาวรีบโผเข้าไปแย่งชิงเจ้าแมวเหมียว กลัวเหลือเกินว่าผู้ชายใจร้ายใจดำอย่างเขาจะทำเรื่องอำมหิตอีกครั้ง“แมวนั่นไม่เกี่ยวอะไรด้วย คุณปล่อยมันลงเดี๋ยวนี้นะ”
“เธอก็รู้นี่ว่าทำอย่างไรฉันถึงจะยอมปล่อยมัน”
สาริสาต้องปาดน้ำตาทิ้ง ทำไมชีวิตของเธอต้องมีส่วนกับชีวิตของผู้คนมากมายอย่างนี้ด้วย ชีวิตของเธอก็ถูกยัดเยียดให้แบกรับความอยู่รอดของลูกน้องนับร้อยนับพัน พอมาอยู่ที่นี่ยังส่งผลต่อคนรายล้อม แม้แต่สัตว์เลี้ยงน่ารักๆ ตัวนั้นก็ยังพลอยเดือดร้อนไปด้วย
“ตกลง! ฉันจะอยู่ที่นี่และไม่ตายจนกว่าคุณจะอนุญาต”
“ดี...”
