เพราะต้องการแหวนแต่งงานของผู้เป็นแม่คืนมา มะลิร้อย จึงลงทุนเข้ามาสมัครงานในตำแหน่งแม่บ้านของโรงแรมหรูในเครือเชอร์ริงตัน เป้าหมายคือห้องทำงานของ ฌอน สิรภพ เชอร์ริงตัน ประธานหนุ่มมาดเนี้ยบ นิสัยเฉียบขาด ผู้มีสายตาบาดลึกจนเธอไม่กล้าเผชิญหน้า หญิงสาวพยายามหาโอกาสเข้าไปจนสำเร็จ แต่ก็มาถูกเจ้าของห้องทำงานหรูจับได้เสียก่อน
ถึงเธอจะเป็นหัวขโมยหน้าใสที่ไหวตัวทัน และชิงลาออกจากงานนับตั้งแต่ถูกเขาจับได้ว่าบุกรุกเข้ามาในห้องทำงาน ของหายแค่สะกิดต่อมโมโหของฌอนเท่านั้น แต่การที่เธอกล้าเล่นละครตบตาตีหน้าเศร้าเคล้าน้ำตาพร้อมกับชิ่งหนีไปง่ายๆ นั้นมันหยามกันชัดๆ เขาคงจะปล่อยเอาไว้ไม่ได้ ถ้าไม่กำจัดให้สิ้นซากก็เห็นจะต้องจับมารีดพิษความแสบของเธอละงานนี้!
“หมั้น!” เธอทวนคำเสียงหลง และทักท้วงทันทีที่ทราบความต้องการของอีกฝ่าย “จะให้ฉันหมั้นกับคุณน่ะหรือคะ ฝันไปเถอะ ทำไมฉันจะต้องเอาชีวิตของตัวเองไปผูกติดกับผู้ชายเอาแต่ใจอย่างคุณด้วย”
ฌอนกัดกรามกรอด เจ้าหล่อนเป็นผู้หญิงคนแรกที่เอาเขาไปเปรียบเทียบกับผู้ชายอีกคนแล้วให้คะแนนเขาต่ำเตี้ยเรี่ยดินเช่นนี้
“ทำไมน่ะหรือ” ฌอนกระตุกยิ้มเย็น “ก็เพราะว่าผมต้องการหมั้นกับคุณน่ะสิ และงานนี้คุณไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ” มหาเศรษฐีหนุ่มเน้นประโยคสุดท้ายเพื่อให้หล่อนรับรู้เอาไว้ว่าควรทำเช่นไรต่อไป
“ถ้าจะบีบบังคับกันขนาดนี้ ฉันยอมให้คุณฟ้องร้องตามกฎหมาย ฉันยอมให้ยายต่อว่า แต่ฉันจะไม่ยอมหมั้นเพราะถูกบังคับ ถ้าหากฉันจะหมั้นหมายกับผู้ชายสักคน มันจะต้องเกิดขึ้นจากความรักเท่านั้นค่ะ”
“ตกลงว่าคุณไม่ยอมหมั้น คุณยังยืนยันคำตอบนี้ใช่ไหมมะลิ”
“ค่ะ ฉันไม่หมั้น เพราะฉันไม่ได้รักคุณ” คนถูกบังคับให้หมั้นหมายยืนยันหนักแน่น และคำตอบนั้นก็ทิ่มแทงความรู้สึกของฝ่ายชายมากมายเลยทีเดียว
“ถ้าคุณยืนกรานอย่างนั้น ผมคงต้องข้ามขั้นแล้วละมะลิ” น้ำเสียงของเขาลดต่ำลงอย่างน่ากลัว
“ข้ามขั้นอะไร” มะลิร้อยทวนถามคิ้วคู่งามขมวดยุ่ง
“ข้ามพิธีหมั้น แต่จะทำให้คุณเป็นเมียของผมตอนนี้เลยน่ะสิ!”