“สิตางค์” สาวน้อยผู้อาภัพไม่อยากให้อภัยเขาเลยที่เป็นต้นเหตุให้มารดาของเธอตาย แม้ว่าเขาจะเป็นพี่ชายต่างมารดาของเธอก็ตาม แต่เขากลับรุกคืบเข้ามาในหัวใจของเธออย่างทรราชที่เข้าครอบครองสิ่งที่ต้องการ เขาใช้เล่ห์เพทุบายทำลายชีวิตของเธอ แล้วยังมอบความอัปยศให้ด้วยการบังคับขู่เข็ญให้เธอแต่งงานและมอบกายให้แก่เขา เธอจะยอมรับความสัมพันธ์อันผิดบาปนี้ได้อย่างไรกัน แต่เธอไม่เคยรู้เลยว่า ชาติกำเนิดของเธอไม่ได้เป็นอย่างที่เธอรู้ และเขาสามารถครอบครองเธอได้อย่างที่เขาต้องการ!
“ราเมศ” ชายหนุ่มผู้เปรียบเสมือนราหูในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งรู้สึกทั้งเวทนาและเย้ยหยันเธอนัก เธอคิดได้อย่างไรว่า เธอกับเขาเป็นสายเลือดเดียวกัน ผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงโดยเมียน้อยของพ่อที่ทำให้แม่ของเขาตายจะมีเกียรติมากพอมาร่วมสายเลือดเขาอย่างนั้นหรือ
ถึงแม้เขาจะเหยียดเธอ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธความปรารถนาอันลุ่มหลงร้อนแรงที่มีต่อเธอได้ เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เธอมา ไม่ว่าจะด้วยวิธีสกปรกเพียงใดก็ตาม เพราะเธอจะต้องเป็นของเขา จะไม่มีใครที่จะมองเธอ เข้าใกล้เธอ สัมผัสเธอ หรือรักเธอได้ นอกจากเขาแต่เพียงผู้เดียว กระนั้นเขาก็ไม่ได้เตรียมใจรับรู้ชาติกำเนิดอันดำมืดของเธอที่ถูกปกปิดมานานหลายปี ซึ่งมันอาจทำให้เขาสูญเสียเธอไปตลอดกาล!
“ไม่! ปล่อยอ้อนนะ”
“ไม่ปล่อยหรอกสิตางค์ ถ้าขืนฉันปล่อยเธอไปตอนนี้ ฉันก็คงไม่มีโอกาสหากำไรงามๆ แบบนี้ได้อีกแล้วล่ะ เพราะอีกไม่นานเธอก็จะเป็นของคนอื่นไปแล้ว และครั้งนี้ฉันรับรองเลยนะว่า จะไม่มีใครมาขัดจังหวะอีกเด็ดขาด”
“เราเป็นสายเลือดเดียวกันนะคะคุณราม มันผิด แล้วมันก็บาปมากที่คุณจะทำอย่างนี้กับอ้อน”
“น่าสงสารเธอเสียจริงนะสิตางค์ คงไม่รู้ความจริงสินะ ถ้าอย่างนั้นเอาเป็นว่า ฉันจะเฉลยเรื่องทุกอย่างให้เธอรู้ก็แล้วกัน”
“ความจริงอะไรคะคุณราม บอกอ้อนมาเดี๋ยวนี้นะ”
“ก็ความจริงที่ว่า…ฉันสามารถจูบเธอได้โดยที่ไม่มีความผิดอะไรยังไงล่ะ หรือแม้แต่จะครอบครองเธอตอนนี้ก็ยังทำได้เลยนะ” จบคำกร้าวกระด้างของเขา นิ้วแกร่งก็เชยปลายคางมนขึ้นมา แม้จะออกแรงเพียงน้อยนิด แต่ว่าหญิงสาวในอ้อนกอดรุ่มร้อนก็ยังไม่สามารถต้านทานการกระทำของเขาได้