เมื่อผู้เป็นบิดาต้องตกเป็นจำเลยของผู้ชายที่อยู่ในห้วงความฝันมาตลอด ชามาวีร์ จึงพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสทันที ก็ใช่ว่าเธอจะมีโอกาสได้เข้าใกล้ผู้ชายรูปหล่อที่ตนแอบหลงรักได้ง่ายๆ ที่ไหนกัน หญิงสาวเลือกที่จะทำตามหัวใจของตัวเอง
โดยอาศัยสถานการณ์จำเป็นเข้ามาบีบบังคับเพื่อหาเหตุแห่งความชอบธรรมให้กับตัว โดยการรับบทเป็นนางสาวชามาวีร์ผู้แสนจะต่ำต้อย เอาตัวเข้าไปขัดดอกชดใช้หนี้สินแทนบิดาด้วยการขอเป็นสาวใช้ให้เขาในเวลากลางวัน และกลายร่างเป็นของเล่นบนเตียงในยามค่ำคืน
และเพราะความรนหาที่เองแท้ๆ คนไม่ประสาในเรื่องความรักจึงถลำลึกลงไปยังบ่วงเสน่หา แถมยังเพิ่มระดับความหลงใหลคลั่งไคล้ในตัวเขายิ่งกว่าเดิมเสียอีก ที่สุดใจมันก็เลยละโมบไม่รู้จักหยุดไม่รู้จักพอ ได้คืบแล้วก็อยากจะเอาศอก
เมื่อการร่วมเรียงเคียงเขาไม่จุใจเธออย่างที่ฝันใฝ่ แม่จอมจุ้นคนดื้อตาใสอย่างเธอเลยต้องคิดการใหญ่หมายได้ตัวและใจเขามาครอบครองเป็นนิรันดร์ ด้วยการตั้งกฎเหล็กประจำใจให้กับตัวเองว่า
ผู้ชายคนนี้จะต้องตกเป็นของนางสาวชามาวีร์หรือคาปูชิโนสาวน้อยอร่อยลิ้นแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น!
“จะปิดทำไม” เขาดุเสียงเรียบ แกะมือของหญิงสาวออกพัลวัน นัยน์ตาคม
เปล่งแสงวาววับ มองดูทรวงงามที่เต่งตึงชูชันอย่างพอใจ เพียงแค่นั้นหญิงสาวก็ยกฝ่ามือขึ้นปิดตาทั้งสองข้างของเขาเอาไว้แล้ว
“ยัยหน้าเลือด!”
เสียงตะคอกดุแผดออกมาไม่รู้เป็นรอบที่เท่าไร ทำไมมันถึงได้ไม่ราบรื่นสักที กะอีแค่มีเซ็กส์กับยัยคาปูชิโนรสชาติแปลกประหลาดถ้วยนี้!
“เอ่อ...ก็คาปู...”
“ฉันรู้ เธอบอกฉันมาหลายครั้งแล้วว่าเธอเก่งมาก...” เขาต่อให้อย่างโมโหก่อนจะรวบร่างอวบขึ้นสู่อ้อมแขนแล้วตรงเข้าห้องนอนไป ไม่รงไม่รอมันแล้วความพร้อม
ตุบ!
“โอ๊ย! คุณเกื้อ โยนคาปูมาได้”
หญิงสาวครวญขึ้นด้วยความเจ็บ ดวงตาแทบถลน เมื่อเห็นเขาถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกำยำ แล้วก้าวพรวดขึ้นมาอยู่บนเตียงนอนเดียวกันกับเธอภายในเวลาไม่กี่วินาที
“มานี่ เรื่องมากดีนัก”
มือหนาแกะตะขอกระโปรงออกก่อนจะรูดซิปแล้วกระชากทิ้งไปอย่างไม่แยแส ชามาวีร์ได้แต่มองตามกระโปรงตัวโปรดของเธออย่างเสียดาย ทำไมมันช่างห่างกายไปได้รวดเร็วนัก
“ไหนล่ะเก่งนักเก่งหนา ทำไมไม่ลงมือจัดการฉันสักทีล่ะ”
เขาทิ้งน้ำหนักตัวทาบลงไปอย่างแนบแน่น เอ่ยถากถางออกมา เล่นเอาคนเก่งแต่ปากได้แต่ก้มหน้างุด
“ถ้าไม่เก่งจริง ฉันอาจจะริบเช็คคืนนะ”
“อย่านะคะ คาปูขอยืนยันว่าคาปูเก่งจริงๆ”