...ภากร...
หนุ่มรูปงามผู้พร้อมจะพร่าผลาญทุกความสุขไปจากคนทรยศ เขาไม่สนว่าเธอจะมีเหตุผลอะไร เพราะสิ่งเดียวที่เขารู้คือเธอจะต้องเจ็บปวดไม่ต่างกับที่เขาเคยรู้สึก และจะต้องทุรนทุรายไปกับ ‘พิษรัก’ ที่เขาบรรจงมอบให้ไม่เว้นวัน!
…ศิราริน...
เธอคือสาวงามผู้ตกเป็นเหยื่อแค้นอย่างไม่ตั้งใจ การกลับมาพบกับเขาอีกครั้งก็ไม่ต่างอะไรกับการได้รับ ‘บทลงทัณฑ์’ จาก ‘ซาตาน’ เมื่อชายหนุ่มพร้อมจะทำทุกอย่างให้เธอต้องเจ็บปวด โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าเมื่อหลายปีก่อนไม่ได้มีแค่เธอเท่านั้นที่ตัดสินใจเดินจากเขามา หากแต่ยังมีลูกน้อยอย่าง ภูตะวัน ติดท้องมาด้วย!
“คุณจะทำอะไรฉัน” เธอถามออกไปทั้งๆ ที่ปากยังสั่น
ภากรไม่ตอบ เขาแสยะยิ้มและจัดการแกะกระดุมเสื้อออกอย่างรวดเร็ว สายตาก็จับจ้องไปที่ศิรารินอย่างไม่วางตา
‘ฉันจะต้องไม่เป็นหมูในอวยให้เขาเชือดง่ายๆ อย่างนี้ ไม่มีทาง...’
เมื่อคิดอย่างนั้น หญิงสาวก็เรียกความกล้ากลับมาอีกครั้ง และรีบฉวยโอกาสขณะที่ภากรยังวุ่นกับเสื้อผ้าของตัวเองกระโจนลงจากเตียง หวังจะพุ่งตัวออกไปจากห้อง แต่...
ยังไม่ทันที่เท้าเล็กจะแตะพื้น ร่างสูงโปร่งก็กระโจนมาทาบทับกักขังร่างที่แสนจะบอบบางของเธอเอาไว้ในอ้อมแขนแข็งแรงเสียก่อน
ร่างกายของเขาที่เคยเห็นยามมีอาภรณ์ห่มปิดช่างแตกต่างจากยามนี้นัก มัดกล้ามตึงแน่นอวดให้เห็นถึงความสวยงามอย่างชัดเจน ยิ่งได้เห็นในระยะประชิดแบบนี้ หัวใจดวงน้อยก็ยิ่งเต้นแรงอย่างประหม่า
“คะ...คุณจะทำอะไร ปล่อยฉันนะ”
“ก็แค่จะช่วยสนองให้เธอได้คลายเหงาเท่านั้นเอง”