เพราะแม่เลี้ยงเป็นหนี้ ‘เวทิกา’ จึงต้องยอมเป็นเด็กเลี้ยงของ ‘หมออัคคี’ เพื่อแลกกับเงินจำนวนหนึ่งล้านบาท
อัคคี ซื้อเธอมาเพียงเพื่อรอวันเบื่อ ถึงเวลา ก็จะปล่อยเธอไปเหมือนกับทุกคน แต่เมื่อถึงเวลานั้นจริง ๆ เขากลับปล่อยมือจากเธอไม่ได้...

“เธอเก่งขึ้นเยอะเลยรู้ไหม” อัคคีถอนริมฝีปากออกก่อนจะเอ่ยคำชม ไม่นานก็เข้าไปบดขยี้หญิงสาวอีกครั้งอย่างห้ามใจไม่อยู่
“อื้อ…คุณอิฐคะ เราเข้าไปข้างในดีกว่าไหม” เวทิกาเริ่มประท้วงเมื่อดูท่าทางแล้ว อัคคีคงไม่หยุดแค่จูบ
“ทำไมล่ะ มืดแล้วไม่มีใครเห็นหรอก”
“ตะ แต่ว่า...ไวน์กลัวมีคนผ่านมาเห็นจริงๆ นะคะ”
“ไม่ต้องกลัวนะ ผมหวงคุณยิ่งกว่าอะไร ให้ผมเถอะนะไวน์ แป๊บเดียวจริงๆ” อัคคีอ้อนวอนหญิงสาวแบบที่ไม่เคยทำ และไม่เคยคิดจะทำกับใคร
“อื้อ…”